Apartment 69
អូន….អូន…. បងសូមទោស កុំធ្វើអញ្ចឹងអី បង…បង… ខុសហើយ បងសន្យាថាមិនឱ្យមានរឿងបែបនេះកើតឡើងទៀតទេ។ ទៅផ្ទះវិញទៅណា! អូន! អូន….កុំ!!!!!!
-បងៗៗៗ! បងឯងកើតអី?
-អូ! អត់អីទេ បងយល់សប្ដិមិនល្អ។
-យល់សប្ដិឃើញអី ម៉េចក៏ស្រែកខ្លាំងម៉េះ?
-គ្មានអ្វីធំដុំទេ យូរៗម្ដងបងយល់សប្ដិអាក្រក់ហើយស្រែកយ៉ាងនេះឯង។ សូមទោសធ្វើឱ្យអូនខ្លាចហើយ។ និយាយអញ្ចឹង បងរកអ្នកជួលផ្ទះបានហើយ តែគេសុំធ្វើកុងត្រាពីរឆ្នាំ។
-ចុះបងប្រាប់គេថាម៉េច?
-បងថាចាំនិយាយជាមួយអូនសិន។ យ៉ាងណាក្រុមហ៊ុនមិនបង្ខំថាចាំបាច់បងត្រូវតែទៅនៅ Apartment នោះទេ តែវាជាការលើកទឹកចិត្តសម្រាប់បុគ្គលិកឆ្នើមប្រចាំឆ្នាំ អូនអាចទៅមើលសិនបានបើពេញចិត្តចាំយើងរើទៅ បើមិនពេញចិត្តទេបងអាចនិយាយជាមួយខាងក្រុមហ៊ុនបាន។
-អូនតាមចិត្តបង។ បើបងយល់ថាទីនោះល្អ អញ្ចឹងយើងទៅនៅមួយឆ្នាំក៏ល្អដែរ ព្រោះអូនចូលចិត្តមើលទេសភាពក្រុងពេលយប់។ យប់ហើយគេងទៅ!
-គេង? បងជាអ្នកធ្វើឱ្យអូនភ្ញាក់ គួរតែធ្វើអ្វីម្យ៉ាងដើម្បីលុបលាងទោសសិន!
-បងឯងខូចណាស់។
……………………………………..
ពេលនៅកំលោះខ្ញុំអ្វីក៏កាលីបក្រោមពួកម៉ាកដែរ ប៉ុន្តែរៀបការហើយខ្ញុំកាលីបលើដាច់វិញ ប្រពន្ធខ្ញុំក្មេងហើយមានចរិតស្លូតបូតចេះដឹង នាងជាស្រីស្អាតនៅឌឺប៉ាទីម៉ង់ទីផ្សាររបស់ក្រុមហ៊ុន Int.Trading Corp។ ម៉ាក់ក្មេកចងដៃការខ្ញុំផ្ទះមួយល្វែង និងសោហ៊ុយទៅក្រេបទឹកឃ្មុំនៅសិង្ហបុរី៣ថ្ងៃ។ ក្រោយរៀបការបីខែក្រុមហ៊ុនលើកទឹកចិត្តខ្ញុំក្នុងនាមជាបុគ្គលិកឆ្នើមប្រចាំឆ្នាំដោយផ្ដល់សិទ្ធិឱ្យខ្ញុំនៅApartment មួយឆ្នាំហ្វ្រីទាំងទឹកទាំងភ្លើង និយាយថាហ្វ្រីមួយចប់ទើបត្រូវ។ ថានេះជាសំណាងក៏បាន ថាមកពីខ្ញុំរៀនពូកែធ្វើការល្អ ហើយបូកនឹងរូបសង្ហាទៀតក៏ត្រូវដែរ។
ខ្ញុំមាននិស្ស័យមិនល្អមួយគឺពូកែចែចង់ស្រីៗ ប្រពន្ធខ្ញុំក៏ដឹងរឿងនេះដែលពេលខ្ញុំនៅកំលោះតែនាងព្រមទទួលស្នេហ៍ស្មោះរបស់ខ្ញុំទើបយើងបានរៀបការ ប៉ុន្តែដោយសារតែនិស្ស័យពីកំលោះរបស់ខ្ញុំមិនសូវល្អ អញ្ចឹងហើយទើបក្រោយរៀបការរួចប៉ុន្មានខែហើយ ខ្ញុំចេះតែយល់សប្ដិឃើញប្រពន្ធតាមទាន់ពេលខ្ញុំកំពុងចែចង់ស្រីៗ។ ប៉ុន្តែតាមពិតទៅនោះជារឿងមុនរៀបការទេ ពេលខ្ញុំរៀបការហើយខ្ញុំស្រលាញ់ប្រពន្ធខ្ញុំខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំតាំងចិត្តថាមិនរវល់រឿងស្រីៗទៀតទេ មិនមែនព្រោះតែស្រីដែលខ្ញុំធ្លាប់ខូចខិលជាមួយស្អាតមិនបាន៣០%ប្រពន្ធខ្ញុំនោះទេ ប៉ុន្តែគឺដោយសារខ្ញុំមិនចង់ឱ្យមានស្នាមល្អក់កករក្នុងជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងស្នេហាដ៏ផូរផង់នេះ។
ទីបំផុតយើងសម្រេចរើទៅនៅ Apartment 69
ព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនទទួលរើផ្ទះបានដាក់ឥវ៉ាន់ពួកយើងដល់ Apartment 69 រួចរាល់ ការរៀបចំឥវ៉ាន់ឱ្យត្រូវតាមកន្លែងជាភារកិច្ចរបស់ពីរនាក់ប្ដីប្រពន្ធខ្ញុំ។ ឥវ៉ាន់ប្ដីប្រពន្ធថ្មោងថ្មីមិនច្រើនទេ រៀបមិនដល់ពីរម៉ោងផងក៏រួចជាស្រេច តែទោះជាម៉ាស៊ីនត្រជាក់បាញ់ចំហាយមកនៅកម្រិត១៦អង្សាជាប់យ៉ាងណា ខ្ញុំនៅតែសើមញើសស្អិតខ្លួនតិចៗក៏ដោះអាវយឺតចេញអង្គុយលើគ្រែបង្ហាញល្វែងលើបង្អួតសាច់ដុំដាក់ប្រពន្ធខ្ញុំ។
មិនខុសគ្នាទេ អូនវី ដោះអាវក្រៅព្យួរ ហើយដើរទៅឱនបើកទូទឹកកក ចោលរាងដ៏សិចស៊ីឱ្យខ្ញុំគន់ពីក្រោយដូចចង់មិនស្រួលខ្លួនទាំងព្រឹក។ មើលចុះ! អាវកាក់ពណ៌សវាលលើខើចក្រោមបង្ហាញចង្កេះសម៉ដ្ឋរលោងដូចស្រទាប់ទី៧នៃបទុមបុប្ផា ខោវប៊យរឹបរាងបង្អួតត្រគាកមូលក្បំ បង្ខំប្ដីក្បាលខួចឱ្យគិតដល់រឿងផ្ដេសផ្ដាស។ អូនវី ទាញទឹកសុទ្ធដបខ្លីពីរដបដើរសំដៅមកខ្ញុំដែលកំពុងលាតដៃទាំងពីរច្រត់ទៅក្រោយរង់ចាំឱ្យរាងដ៏សិចស៊ីរំកិលមកជិត។
អូនវី ហុចទឹកមួយដបមកខ្ញុំ ហើយនាងក៏មួលគម្របដបរបស់នាងឈរលើកអកនៅចំពោះមុខខ្ញុំ រន្ធផ្ចិតដ៏សិចស៊ីសម្លឹងមកខ្ញុំយ៉ាងក្រអឺតក្រទម ក្បាលពោះសម៉ដ្ឋខៃញញឹមឌឺមក ខ្ញុំទម្លាក់ដបទឹកទៅម្ខាងរួចឈោងទៅក្រសោបចង្កេះទាញនាងមកជិត ខ្ញុំឱនក្បាលដាក់នាសាទៅផ្អឹបនឹងពោះស្រង់ក្លិនប្រាណប្រពន្ធសំណព្វរបស់ខ្ញុំដោយមិនខ្វល់ពីសំណើមញើសស្អិតៗរបស់នាង។
-បានហើយ! បងឯងមិនធុំក្លិនញើសទេអី? ខូចណាស់។
-ញើស? អត់មានធុំទេ បើទោះជាអូនបែកញើសច្រើនជាងនេះ ក៏ក្លិនញើសមិនអាចតតាំងនឹងក្លិនខ្លួនដ៏ពិដោររបស់អូនបានដែរ។
-កុំពូកែវោហារពេក! អូនទៅងូតទឹកហើយ។
តាមអំណាចចិត្តរបស់ខ្ញុំគឺមិនអាចលែងដៃពីចង្កេះនាងទេ ប៉ុន្តែនាងធ្វើមុខក្នាញ់ហើយប្រើដៃទាំងពីររុញខ្ញុំឱ្យផ្ងាកមកក្រោយ រួចដើរទៅទាញកន្សែងពោះគោចូលបន្ទប់ទឹកបាត់ទៅ។ ចុងសប្ដាហ៍របស់ប្ដីប្រពន្ធរៀបការមិនទាន់បានកន្លះឆ្នាំរបស់ខ្ញុំនេះតែងតែផ្អែមល្ហែមរហូតមក។ ម៉ាស៊ីនត្រជាក់សម្ងួតញើសនិងបបោសអង្អែលរហូតខ្ញុំត្រូវទាញភួយមកដើម្បីបំបាត់ភាពត្រជាក់រង់ចាំអូនវី ចេញពីបន្ទប់ទឹកវិញ។
អូនវី ចេញពីបន្ទប់ទឹកក្នុងសភាពដូចខ្ញុំធ្លាប់រង់ចាំនាងរាល់ដងគឺចងពុងកន្សែងពោះគោខើចលើខើចក្រោមបង្អួតដៃជើងសស្រលូនភ្លឹងមើលស្ទើរមិនដឹងថាជង្គង់ និងកែងដៃនៅត្រង់ណា។ អូនវី ញញឹមដើរសំដៅមកគ្រែរុលចូលក្រោមភួយ ហើយវាចាស្រាលៗ៖
-អូនសុំគេងមួយភ្លែត ចាំម៉ោង១២អូនក្រោកចម្អិនអាហារ។
អូយ! ខ្ញុំដាច់ផ្ងារតូង ព្រោះមិនដូចការរំពឹងទុករបស់ខ្ញុំទេ ហើយនេះគឺជាលើកទីមួយដែលខ្ញុំឃើញ និងស្ដាប់នាងនិយាយស្រាលហាក់ល្ហិតល្ហៃយ៉ាងនេះ។ នាងគេងបែរខ្នង ខ្ញុំមិនហ៊ានជ្រួលច្រាល់ខុសរបៀបទេ គ្រាន់តែកាន់ស្មាហើយឱនទៅថើបក្បាលនាងបន្តិច រួចក៏ចុះទៅទាញកន្សែងពោះគោចូលបន្ទប់លាងជម្រះខ្លួនដែរ។
………………………………………………………
ក្លិនបន្ទប់ទឹកក្រអូបប្លែកខុសទម្លាប់ច្រមុះខ្ញុំ ខ្ញុំបង្វិលកុងតាក់កម្ដៅទឹកផ្កាឈូកឱ្យក្ដៅអ៊ុនៗ ហើយរុលចូលក្រោមទឹកដែលបាចសាចមកដោយមានកម្ដៅល្មមនឹងអាចបិទភ្នែកបណ្ដែតអារម្មណ៍ទៅតាមតំណក់ទឹកដែលរមៀលធ្លាក់ប្រលែងនឹងរាងកាយខ្ញុំពីចុងសក់ដល់ចុងជើងហាក់កំពុងលួងលោមខ្ញុំឱ្យស្ងប់អារម្មណ៍ដែលខកបំណងមុននេះបន្តិច។ ប៉ុន្តែបន្តិចក្រោយមកខ្ញុំដូចជាមិនច្បាស់ពីស្មារតីខ្លួនឯង ហាក់រវើរវាយ អណ្ដែតអណ្ដូង ស្រើបស្រាល រកស្មានមិនត្រូវ តែខ្ញុំច្បាស់ថាខ្ញុំកំពុងទទួលអារម្មណ៍ដ៏សែនរោលរាល។
ខ្ញុំបណ្ដោយអារម្មណ៍ឱ្យពុះកញ្ជ្រោលទៅតាមអំណាចចំណង់ដ៏ក្ដៅរោលរាលនោះ មិនលឿនជាងប្រាំនាទីទេ ទើបខ្ញុំអាចចេញពីភាពស្រពិចស្រពិលនោះបាន ហើយអាចគ្រប់គ្រងស្មារតីខ្លួនឯង តែក៏ដឹងថា នោះគឺក្រោយពីខ្ញុំបានជួយខ្លួនឯងរួចទៅហើយ។ ខ្ញុំងូតទឹកបង្ហើយ ជូតខ្លួន និងស្លៀកកន្សែងពោះគោចេញមកក្រៅវិញ ខ្ញុំមិនសូវជាចម្លែកក្នុងចិត្តទេ ព្រោះខ្ញុំក៏ធ្លាប់ជួយខ្លួនឯងបែបនេះ ហើយណាមួយមុននេះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ក្នាញ់ប្រពន្ធខ្ញុំផង។
ខ្ញុំសសៀរឡើងគ្រែពីគែមម្ខាង ហើយទាញភួយមកដណ្ដប់គេងផ្អៀងបែរមុខរកអូនវី តែមិនឱ្យប៉ះនាងទេព្រោះខ្លាចធ្វើឱ្យនាងភ្ញាក់។
………………………………………………………..
ក្លិនឈ្ងុយឆួលមកប៉ះច្រមុះភ្ញោចខ្ញុំឱ្យឃ្លាតពីការលង់លក់ទាំងព្រឹកដែលមិនគួរឱ្យជឿខ្លួនឯង គឺក្លិនឆាសាច់គោនិងខាត់ណាដើមជាម្ហូបពិសេសរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំងាកទៅមើលនាឡិកាព្យួរជញ្ជាំងនៅខាងឆ្វេងគ្រែ….ពុទ្ធោ! ម៉ោង១២កន្លះ! ខ្ញុំគេងតាំងពីម៉ោង១០កន្លះមក។ ខ្ញុំនឹកអស់សំណើចខ្លួនឯង គ្រាន់តែរៀបឥវ៉ាន់និងជ្រុលធ្វើការងារក្បត់ក្នុងបន្ទប់ទឹកបន្តិចត្រូវគេងអស់ពីរម៉ោង។ ខ្ញុំក្រោកអង្គុយហើយពោលទៅកាន់អូនវី៖
-អូនក្រោកយូរហើយ?
-អត់ទេ! មិនទាន់បានកន្លះម៉ោងទេ។ បងទៅលុបមុខទៅនឹងអាលមកញ៉ាំបាយ។
-អូខេ! តែបងក្រោកមិនរួចទេ អូនជួយមកផ្ដល់ផូវើរ៍ឱ្យបងបន្តិចមើល៍!
-អត់ទេ។ អូនរៀបបាយ បងមកយកផូវើរ៍បងដោយខ្លួនឯងទៅ។
ខ្ញុំក្រោកទៅក្រសោបចង្កេះនាង ឱនថើបថ្ពាល់នាងស្រាលៗ៖
-ហឹម!!!! អូនដឹងទេថា នៅលើលោកនេះក្លិនអ្វីអស្ចារ្យជាងគេ?
-ក្លិនអ្វីទៅ?
-គឺក្លិនថ្ពាល់ប្រពន្ធបង! បងជាបុរសមានសំណាងជាងគេលើលោកនេះ។
-ទៅលុបមុខទៅ! បានហើយៗៗ….. អូនឃ្លានបាយហើយ។
-ទូលបង្គំទៅហើយ ម្ចាស់ក្សត្រី!!!!
ញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់ហើយពួកយើងទៅលេងម៉ាក់នៅហាងលក់សំលៀកបំពាក់គាត់មួយសន្ទុះធំ ទើបចេញឡានទៅលេងជាយក្រុង។ បើមើលពីរនាក់ប្ដីប្រពន្ធខ្ញុំដើរលេងនិងប្រលែងគ្នាគ្មាននរណាដឹងថា ខ្ញុំជាប្ដីប្រពន្ធនឹងគ្នាទេប្រាកដជាថាគូសង្សារមិនខាន។ ពួកយើងញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចនៅខាងក្រៅ ហើយទៅចតឡានចុះស្រូបខ្យល់អាកាសនៅកោះពេជ្ររហូតម៉ោងជិត៨យប់ទើបត្រលប់ទៅApartment។
អារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយដែលបានមកពីថ្ងៃចុងសប្ដាហ៍របស់ពួកយើងគឺដូចសព្វមួយដង យើងញោះគ្នាលេងសូម្បីក្នុងជណ្ដើរប្រអប់។ បរិយាកាសនៅលើអគារខ្ពស់ដែលឃើញក្រុងភ្នំពេញស្ទើរគ្រប់ចំណុចនេះពិតជាស្រស់ថ្លាណាស់ ឈរលេងនៅវ៉េរ៉ងដាមុខបន្ទប់បន្តិចពួកយើងក៏ចូលក្នុង។ តាមទម្លាប់គឺអូនវី ជាអ្នកចូលងូតទឹកមុន ពេលនេះក៏មិនផ្លាស់ប្ដូរដែរ។ ខ្ញុំអង្គុយមើលបាល់ទាត់លីកកំពូលរបស់អ៊ីតាលីដែលផ្សាយផ្ទាល់មុនគេមួយគូដោយបើកសំឡេងតិចៗ ខ្ញុំមិនផ្ដោតអារម្មណ៍ខ្លាំងលើការប្រកួតទេព្រោះខ្ញុំមិនសូវស្គាល់កីឡាករនៅ Series A បន្តិចក្រោយមកខ្ញុំដូចជាទទួលបានសំឡេងពីក្នុងបន្ទប់ទឹក…..ពិតមែនហើយគឺសំឡេងអូនវី បើទោះជាមិនគ្រលរមកខ្លាំង ប៉ុន្តែពេលខ្ញុំបន្ថយសំឡេងទូរទស្សន៍បន្តិចទៀត សំឡេងមកពីក្នុងបន្ទប់ទឹកឮកាន់តែច្បាស់….ប្រាកដណាស់គឺប្រពន្ធខ្ញុំបន្លឺសំឡេងល្វើយៗពីក្នុងបន្ទប់ទឹកមកមែន។ ខ្ញុំទ្រាំនឹងចម្ងល់នេះមិនបានក៏ក្រោកទៅដាក់ត្រចៀកផ្អឹបនឹងទ្វារ ពុទ្ធោ!!!! ប្រពន្ធខ្ញុំបន្លឺសំឡេងស្រើបស្រាលកាន់តែច្បាស់ទៅៗ នាងហាក់មិនខ្លាចខ្ញុំនៅខាងក្រៅឮសោះ។
ខ្ញុំមិនហ៊ានគោះទ្វារព្រោះគិតថា មិនសម ណាមួយពេលនាងបើកទ្វារមកក៏ខ្ញុំនឹកមិនឃើញថា ត្រូវសួរនាំយ៉ាងម៉េចដែរ។ ខ្ញុំដូចជាអៀនខ្លួនឯងព្រោះសំឡេងបែបនេះទោះជាខ្ញុំធ្លាប់ស្ដាប់ តែក៏មិនរោលរាលយ៉ាងនេះដែរ។ ខ្ញុំថយក្រោយខ្សាកទៅអង្គុយមើលបាល់ទាត់វិញ ដោយដំឡើងសំឡេងឱ្យកាន់តែខ្លាំង ព្រោះមិនចង់ឱ្យសំឡេងនោះមកប៉ះត្រចៀកខ្ញុំ ណាមួយមិនចង់ឱ្យអូនវី ចេញមកវិញចាប់អារម្មណ៍ថា ខ្ញុំបានឮនាងបន្លឺសំឡេងនេះទេ។
អូនវី ចេញពីបន្ទប់ទឹកវិញស្លៀកកន្សែងពោះគោអួតរាងសិចស៊ីរបស់នាងដាក់ខ្ញុំដូចរាល់លើក ទឹកមុខនាងដូចជាល្វើយ ងាកមកញញឹមស្ងួតដាក់ខ្ញុំ ហើយបន្លឺសំឡេងខ្លាំងតែស្រាល៖
-បងបើកសំឡេងទូរទស្សន៍ខ្លាំងម៉េះ?
ខ្ញុំតបនាងមិនទាន់ អូនវី ដើរសំដៅទូខោអាវទាញឈុតគេងមកស៊ក។ ខ្ញុំឃើញទឹកមុខនាងដូចជាហី មិនបង្ហាញមន្ទិល ឬភាពអៀនប្រៀនអ្វី ខ្ញុំក៏ក្រោកទៅទាញកន្សែងពោះគោចូលងូតទឹក។ មុននឹងបើកទ្វារបន្ទប់ទឹកខ្ញុំដូចជាញញើត ព្រោះនឹកឃើញដល់អារម្មណ៍កាលពីព្រឹក….. “ឈុនលៀង! តិចក្រែងព្រឹកមិញឯងបន្លឺសំឡេងដូចអូនវីទេដឹង បានជានាងធ្វើបែបនេះដើម្បីឱ្យឯងដឹងថា នាងអន់ចិត្ត”។
ខ្ញុំរារែកៗនៅមុខបន្ទប់ទឹក អូនវី ដើរមកឱបខ្ញុំពីក្រោយ នាងអង្អែលក្បាលពោះខ្ញុំលេង យកថ្ពាល់មកកកិតនឹងខ្នងខ្ញុំ ហើយបន្លឺសំឡេងដ៏ស្រទន់របស់នាងឡើង៖
-ឆាប់ងូតទឹកទៅ បងអស់កម្លាំងហើយ ប្រយ័ត្នស្អែកក្រោកទៅធ្វើការមិនទាន់។
ខ្ញុំងាកមកថើបនាង ក្រសោបចង្កេះនាងយ៉ាងណែន ហើយឱនទៅខ្សឹបដាក់ត្រចៀកនាងតិចៗ៖
-វី បងស្រលាញ់អូនខ្លាំងណាស់។
-អូនក៏ស្រលាញ់បងខ្លាំងដូចគ្នា។
ខ្ញុំបន្តថើបថ្ពាល់ម៉ដ្ឋរលោងរបស់នាង ហើយបង្ហួសមកកបន្តិច ខ្ញុំដើរដោលនាងទៅក្រោយបំណងឱ្យទៅដល់គ្រែ ប៉ុន្តែបានពាក់កណ្ដាលផ្លូវ អូនវី ប្រឡេះដៃខ្ញុំពីចង្កេះ ផ្ងាកខ្លួនទៅក្រោយបន្តិច ហើយងើយសម្លឹងមុខខ្ញុំ នាងបង្ហើរវាចា៖
-ប្ដីសម្លាញ់អូនជាស្រីមានសំណាងជាងគេក្នុងលោកនេះដែលបានរួមដំណើរជីវិតដ៏ផ្អែមល្ហែមជាមួយបង ហើយអូនសង្ឃឹមថាបងនឹងរក្សាជីវិតដ៏ផ្អែមល្ហែមនេះឱ្យស្ថិតស្ថេររហូតទៅ។
ខ្ញុំមិននិយាយត គ្រាន់តែញញឹមយ៉ាងស្រស់ហើយថើបនាងបន្តទៀត។
-បានហើយ បងចូលងូតទឹកទៅ។
ខ្ញុំថើបនាងមួយខ្សឺតទៀតទើបថយក្រោយទៅបន្ទប់ទឹកវិញ។
……………………………………..
ខ្ញុំបើកទ្វារបន្ទប់ទឹកដើរចូលដោយមិនស្រណុកក្នុងចិត្ត ខ្ញុំទាញទ្វារបិទហើយពង្រឹងស្មារតីដោយដកដង្ហើមវែងៗ រួចសម្លឹងមុខខ្លួនឯងក្នុងកញ្ចក់។ មិនមានអារម្មណ៍ចម្លែកអីទេ ខ្ញុំញញឹមដាក់កញ្ចក់ហើយដើរទៅមួលរ៉ូប៊ីនេទឹកផ្កាឈូកដែលអូនវី ដាក់យកកម្ដៅល្មមស្រាប់ហើយ។ ទឹកផ្កាឈូកបាចសាចលើខ្លួនប្រាណខ្ញុំ អារម្មណ៍រវើរវាយចាប់ផ្ដើមកើតឡើង ខ្ញុំហាក់មិនអាចគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ខ្លួនឯងបាន វាមិនមែនជាការគេងលក់ទេគឺខ្ញុំដឹងថាខ្លួនឯងកំពុងងូតទឹកយ៉ាងច្បាស់។ ខ្ញុំហាក់មិនអាចបញ្ជាខ្លួនប្រាណបាន អារម្មណ៍រំភើបត្រេកត្រអាលចាប់ផ្ដើមពុះកញ្ជ្រោលកាន់តែខ្លាំង ខ្ញុំបាត់បង់ម្ចាស់ការទាំងស្រុង មិនច្បាស់ថាខ្លួនឯងកំពុងធ្វើអ្វីនោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថាខ្លួនកំពុងសោយកាមារម្មណ៍ដ៏ត្រេកត្រអាលបំផុត។
ខ្ញុំភ្ញាក់ស្មារតីមកវិញដោយឈ្លក់ទឹកដែលសាចចូលច្រមុះ ខ្ញុំកណ្ដាស់បីបួនឃូសលូកដៃទៅមួលរ៉ូប៊ិនេបិទ ច្បូតទឹកសម្អាតពីមុខ សម្រួលស្មារតីបន្តិច ទើបខ្ញុំដឹងថាមិនខុសកាលពីព្រឹកនោះទេ ខ្ញុំបានសម្រេចចំណង់ដោយខ្លួនឯងក្រោមទឹកផ្កាឈូកយ៉ាងរោលរាល ហើយមិនដឹងខ្លួនច្បាស់ថា បានបន្លឺសំឡេងឱ្យប្រពន្ធខ្ញុំឮដូចអាការៈដែលនាងនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកមុននេះដែរឬយ៉ាងណានោះទេ។ ខ្ញុំដូចជាស្លន់ស្លោ និងរអាបន្ទប់ទឹកក្នុង Apartment ដែលក្រុមហ៊ុនផ្ដល់ឱ្យខ្ញុំស្នាក់នៅមួយឆ្នាំនេះ។
ខ្ញុំងូតទឹកបង្ហើយក៏បើកទ្វារចេញមកក្រៅដោយអារម្មណ៍មួហ្មងបំផុត ខ្ញុំទៅបើកទូយកសំលៀកបំពាក់គេងយប់មកស៊កដោយអារម្មណ៍ល្វើយៗ។ ខ្ញុំទ្រោបឡើងលើគ្រែឃើញប្រពន្ធខ្ញុំគេងលក់យ៉ាងសន្ធឹងសន្ធៃ ត្រូវហើយបើទោះជាមុននេះខ្ញុំបន្លឺសំឡេងមិនគប្បីក៏ប្រហែលនាងមិនបានស្ដាប់ដែរ មើលចុះ! ម៉ោងមិនទាន់១០ផងអូនវី គេងក្នុងសភាពដូចម៉ោង២យប់ទៅហើយ។ ខ្ញុំក៏ល្វើយណាស់ដែរ ដូច្នេះយប់នោះយើងគេងមិនកម្រើកដល់ព្រឹក។
………………………………………………………….
មកដល់កន្លែងធ្វើការ ទូ មិត្តស្និទ្ធស្នាលរបស់ខ្ញុំដើរសំដៅមកតុខ្ញុំ គេញាក់ភ្នែកមកពីចម្ងាយ មកដល់គេទះស្មាហើយចំអកខ្ញុំ៖
-អីយ៉ា! យ៉ាងម៉េចហើយរាត្រីដំបូងនៅ Apartment 69? ទឹកមុខដូចជាស្លក់ដល់ហើយវើយ! តែថាឱ្យក៏មិនកើតដែរ មើលតែលេខបន្ទប់ទៅដឹងហើយ… ហាសហា!!!
-លេខយ៉ាងម៉េច ទូ?
-កុំបាច់មកធ្វើពើអីលោកប្រធាន ឈុនលៀង!
កំពុងនិយាយលេងមិនទាន់ដឹងរឿងស្រួលបួលអ្នកជំនឿខាងហុងស៊ុយចិនលោក ជីសេង ក៏មកដល់។ មិនទាន់សួរនាំអីផងគេក៏ចាប់ចង្កាផ្ងើយមុខខ្ញុំឡើងលើ ធ្វើមុខមាំបង្ហើបពាក្យ៖
-ឈុនលៀង? ឯងយ៉ាងម៉េចហ្នឹង? ទឹកមុខមិនល្អទេ។
-មានយ៉ាងម៉េចវា! គឺទើបតែផ្លាស់ទៅនៅ Apartment 69 បានមួយយប់ ដោយសារបន្ទប់លេខហុងស៊ុយល្អ ដូច្នេះហើយទើបស្លក់មុខបន្តិចទៅ។
ជាធម្មតាខ្ញុំមិនដែលយកចិត្តទុកដាក់នឹងពាក្យទស្សន៍ទាយលេងរបស់ ជីសេង នោះទេ ប៉ុន្តែថ្ងៃនេះខ្ញុំព្រលយពាក្យសួរគេលេង៖
-កុំស្ដាប់ ទូ និយាយភាសាឆ្កួតអី។ ហើយយ៉ាងម៉េចលោកគ្រូចិនសែ មុខខ្ញុំកើតអី?
-មើលចុះ! ទឹកមុខឯងភ្លឺមួយចំហៀងស្រអាប់មួយចំហៀង នេះជាហុងស៊ុយមុខដែល១០០ឆ្នាំកើតមានលើមនុស្សមិនលើសបីនាក់ គឺនៅចំណុចទី១០១១នៃតម្រា។ មើលកែវភ្នែកឯងចុះ ឈុនលៀង វាពោរពេញដោយកម្លាំង បង្ហាញពីមនុស្សដែលមានអំណាច បូកនឹងផ្ទៃមុខដែលជះពន្លឺពោរពេញដោយឥទ្ធិពលទៀតនោះ បង្ហាញថាឯងជាមនុស្សមានរាសីខ្ពស់ ប៉ុន្តែផ្ទៃមុខខាងឆ្វេងបែរជាស្រអាប់បង្ហាញពីក្ដីមន្ទិលនិងភាពសៅហ្មង កែវភ្នែកទាំងគូថ្វីបើពោរពេញដោយកម្លាំងដ៏មហិមា ប៉ុន្តែមិនបានចែងចាំងពន្លឺតាមអំណាចនៃប្រភពនៃអានុភាពរបស់នេត្រាពីធម្មជាតិទេ បែរជាស្រអាប់ និងបង្ហាញប្រាប់មេឃនិងដីពីភាពមួហ្មង គឺដូចជាសុរិយាចន្ទ្រាដែលពោរពេញដោយអំណាចខំបាចសាចពន្លឺសំដៅមកបំភ្លឺសត្វលើផែនដី ប៉ុន្តែត្រូវពពកខ្មួលខ្មាញ់កកប្រួតគ្នាមកបាំងបិទធ្វើឱ្យធរណីមានពន្លឺមិនត្រចះត្រចង់។ នេះបញ្ជាក់ថា ឯងមានរាសីខ្ពស់ បូកនិងសំណាងល្អ តែបានជួបគ្រោះមិនមានព្រាងទុកក្នុងវាសនាដែលទេវតាចារមក បើឯងមិនប្រញាប់រកមធ្យោបាយដោះស្រាយឱ្យបានមុនថ្ងៃ១៥កើតពេញបូណ៌មីនេះទេ ខ្លាចតែសំណាងក្លាយជាគ្រោះ មង្គលក្លាយជាឧបទ្រព។
ឈុនលៀង ឯងកុំថាខ្ញុំមាត់ច្រើនអី ប៉ុន្តែយល់ថាឯងជាមិត្តស្និទ្ធស្នាល ខ្ញុំឱ្យឯងរកគេទៅមើលបន្ទប់69 របស់ឯងនោះទៅ។
ខ្ញុំស្ដាប់វាឡើងចំហមាត់ធ្លុង ចំណែកទូ គេអស់សំណើចក៏និយាយឌឺលេង៖
-ឈុនលៀង ឯងមិនបាច់រកគ្រូណាទៅមើលទេ អញ្ជើញគ្រូជីសេង ឱ្យទៅមើលទៅ យើងធានាថា មុខឯងនឹងភ្លឺទាំងសងខាង កែវភ្នែកចែងចាំងពន្លឺដូចកែវមុនី ពោរពេញដោយអំណាចនិងរាសី ជាជនដែលប្រសើរជាងគេក្នុងជម្ពូទ្វីបមិនខាន។ ហាសហា! ស្ដាប់គ្រូចិនសែបន្តទៅខ្ញុំទៅជួបអតិថិជនហើយ។
……………………………………………..
ពេលល្ងាចចេញពីធ្វើការ ខ្ញុំបើកឡានទៅទទួលអូនវី នៅក្រុមហ៊ុនរបស់នាងបណ្ដើរ នឹកឃើញដល់ពាក្យរបស់ជីសេងបណ្ដើរ ហើយក៏អស់សំណើចនឹងសម្ដីរបស់ ទូ គេនិយាយត្រូវហើយលេខ69 គឺអាចមានន័យអាសអាភាសនៅក្នុងភាពយន្តកូនជ្រូក ប៉ុន្តែការរស់នៅក្នុងជីវិតពិតមិនគួរជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងបែបនោះទេ។ ទោះយ៉ាងណា រូបភាពដែលខ្ញុំងូតទឹកក្នុងបន្ទប់ទឹក Apartment 69 ចេះតែធ្វើឱ្យខ្ញុំព្រឺសម្បុរ ខ្ញុំរឹតតែរសាប់រសល់ពេលនឹកដល់សំឡេងប្រពន្ធខ្ញុំថ្ងួចថ្ងូរក្នុងបន្ទប់ទឹក។ ខ្ញុំបញ្ជាក់សួរខ្លួនឯង “តើជំនឿហុងស៊ុយរបស់ជីសេង អាចក្លាយជាការពិតទេ? ១៥កើតពេញបូណ៌មីគឺនៅសល់តែ១២ថ្ងៃទៀតទេ ខ្ញុំគួរស្នាក់នៅ Apartment 69បន្តដោយមិនខ្វល់ពីអប្បិយជំនឿ ឬត្រូវរកអ្នកចេះក្បួនចិនសែទៅមើល”។ ទៅដល់កន្លែងទទួលអូនវី នាងដើរញញឹមមកពីចម្ងាយបង្ហាញទឹកមុខស្រស់ស្រាយ និងរាងដ៏សិចស៊ីក្នុងឈុតសំពត់ខ្មៅខ្លីលើជង្គង់របស់នាង។
……………………………………..
-វី អូនមើលមុខបងមើល!
នាងអើតមើលមុខខ្ញុំហើយសួរ៖
-មុខបងយ៉ាងម៉េច?
-អូនមើលមើល៍ មានប្លែកអីទេ?
-មុខស្អាត គឺសមជាបុរសសង្ហាដែលគ្រប់គ្នាគួរតែច្រណែនអូន។
-បងមិននិយាយលេងទេ។ អូនពិនិត្យឱ្យច្បាស់មើល មួយចំហៀងមុខខាងស្ដាំនិងខាងឆ្វេងមានអ្វីប្លែកគ្នាទេ?
-គ្មានអ្វីប្លែកទេ មុខនៅតែស្រស់សង្ហាដូចអូនមើលរាល់ថ្ងៃ។ បងយ៉ាងម៉េចហ្នឹង?
-អត់មានអីទេ។ ពួកយើងញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចនៅក្រៅទៅល្អទេ?
-បងទ្រាន់នឹងម្ហូបអូនធ្វើហើយមែនទេ?
-មិនមែនអញ្ចឹងទេ បងគ្មានថ្ងៃទ្រាន់នឹងម្ហូបអូនចម្អិនទេ។ តែយប់នេះបងចង់ញ៉ាំអាហារក្រោមពន្លឺភ្លើងស្រទន់ មានភ្លេងរ៉ូមេនទិក និងស្រាក្រហម។
-តាមចិត្តបងចុះ។
………………………………………………
ក្នុងបន្ទប់វីអាយភីក្រោមពន្លឺដ៏ស្រទន់ ខ្ញុំព្យាយាមនិយាយពាក្យផ្អែមល្ហែម និងបង្កើតភាពស្និទ្ធស្នាលជាមួយអូនវី ដូចជាពួកយើងជាសង្សារថ្មោងថ្មី។ ញ៉ាំស្រាក្រហមអស់ពីរបីកែវវង់ភក្ត្រប្រៀបដួងខែពេញបូណ៌មីរបស់អូនវី រាយមន្តស្នេហ៍ឱ្យខ្ញុំចំពើបចិត្តដូចទើបនឹងសុំស្នេហ៍នាងក្នុងគ្រាដំបូង បបូរមាត់សិចស៊ីកាន់តែក្រហម យូរៗម្ដងនាងខាំបបូរមាត់ហើយឈ្ងោកមុខចុះដោយសារក្នាញ់នឹងសម្ដីផ្អែមរបស់ខ្ញុំ ហើយងើបមុខមកសម្លឹងចំភ្នែកខ្ញុំដូចបង្ហាញពីអារម្មណ៍កំពុងប្រលោមស្នេហ៍ជាមួយខ្ញុំ។
ខ្ញុំនឹកឃើញដល់ពាក្យរបស់ជីសេង ក៏ខំសម្លឹងកែវភ្នែកទាំងគូរបស់នាងក្រោមពន្លឺលឿងស្រទន់ដ៏រ៉ូមេនទិក ប៉ុន្តែក្រៅពីភាពអន្លង់អន្លោច និងមនោសញ្ចេតនាស្នេហាខ្ញុំមើលមិនឃើញអ្វីលើសពីនោះទេ។ អាហារស្ទើរអស់ពីតុនៅពេលស្រាក្រហមមួយដបនៅសល់តែមួយកែវចុងក្រោយ ខ្ញុំបោះដៃឆ្វេងទៅកាន់ដៃអូនវី ឱ្យនាងក្រោកដើរវាងតុមកអង្គុយលើភ្លៅខ្ញុំ។ នាងអង្គុយលើភ្លៅបែរខ្នង ហើយងើយសម្លឹងមុខខ្ញុំ។ ខ្ញុំក្រសោបថ្នមចង្កេះរាងរៀវរបស់តូចតន់ ឱនថើបថ្ងាសនាងមួយ ហើយទើបផ្អឹបកេសាកល្យាណីនឹងដើមទ្រូង ខ្ញុំខ្សឹបនឹងត្រចៀកមាសស្ងួនស្រាលស្ទើរឮតែខ្យល់៖
-វី ប្រពន្ធសម្លាញ់! បងចង់រស់នៅផ្អែមល្ហែមបែបនេះជាមួយអូនឱ្យបានច្រើនឆ្នាំទៀតតាមដែលយើងអាចនៅបាន។ បងចង់នាំអូនទៅគ្រប់កន្លែងរ៉ូមេនទិកដែលគូស្នេហ៍ក្នុងលោកទៅសាងអនុស្សាវរីយ៍។
-បងមិនគិតចង់ធ្វើឪពុកគេ បង្កើតគ្រួសារមួយដែលអ៊ូអរទេហ្អ៎?
-ចង់! ប្រាកដជាចង់។ ប៉ុន្តែបងមិនទាន់អាយុ៣០ផង ហេតុអីយើងមិនចាំដល់បងអាយុ៣៤ឬ៣៥ ហើយប្រើពេលប៉ុន្មានឆ្នាំនេះរស់នៅជាលលកញីឈ្មោលដែលហោះហើរចេញនាពេលព្រឹកស្វែងរកចំណី ពេលល្ងាចសាសងស្នេហ៍ដ៏ផ្អែមល្ហែម និងទៅគ្រប់ទិសទីដែលយើងចង់ទៅ ទៅ?
-ឈុនលៀង! អូនស្រលាញ់បងលើសកែវភ្នែកទាំងគូ ជាតិនេះមិនថាបងមានប្រាថ្នាអ្វី ចង់ធ្វើអ្វីទៅទីណានោះទេ អូនមួយជីវិតនេះគឺតាមបងគ្រប់យ៉ាង។
ឥទ្ធិពលស្រាលក្រហមមួយដបបានធ្វើឱ្យបរិយាកាសកាន់តែប្រសើរ ខ្ញុំមិនគិតដល់ Apartment ឬសម្ដីនរណាទាំងអស់ពេលបាននែបនិត្យនឹងកាយាដ៏ក្រអូបប្រហើរ ទន់ល្មើយរបស់អូនវី។ ដាក់ចង្កាលើស្មានាង ពេលខ្លះខ្ញុំលែងចង្កេះនាង ហើយសម្រូតបាតដៃទាំងពីរលើភ្លៅទាំងទ្វេរបស់នាងទៅឱ្យហួសជាយសំពត់បន្តិច តែមិនធ្វើអ្វីតាមបង្គាប់នៃអំណាចចិត្តដែលកំពុងហោះហើរនោះទេ ព្រោះយើងជាប្ដីប្រពន្ធ។ ម៉ោងជិត៩យប់ទៅហើយពួកយើងត្រូវចេញមកផ្ទះ ជាមួយនឹងជាតិសុរាតិចៗនៅក្នុងខ្លួនបង្កប់ដោយអារម្មណ៍គ្នាន់ក្នាញ់គ្នា។
………………………………………………………………..
ប្រភព ពីSabay
សូមរង់ចាំតាមដានអានភាគបញ្ចប់នៅថ្ងៃសុក្រស្អែកនេះ…
