បុរសម្នាក់ កើតជំងឺមុខមាត់រីកធំ
ស្ទឹងត្រែង: គ្រួសារមួយ រស់នៅចំណុចតាដុងតាដាំ ក្នុងភូមិស្រែពោធិ៍ សង្កាត់ស្រះប្ញស្សី ក្រុងស្ទឹងត្រែង ខេត្តស្ទឹងត្រែង មានបុរសម្នាក់ កើតរោគចម្លែក មុខមាត់រីកធំ ខុសពីអ្នកដទៃ។
លោក ផន ម៉ន អាយុ៣៧ឆ្នាំ ធ្លាប់ជាកម្មករសំណង់ នៅក្រុងស្ទឹងត្រែង បានរៀបរាប់ថា កាលពី១០ឆ្នាំមុន គាត់មានកម្លាំងធ្វើការងារជាធម្មតាដូចគេឯង។ ប៉ុន្តែចាប់តាំងពីគាត់ បានដួលម៉ូតូ នៅឯខេត្តព្រះវិហារ និងធ្លាក់ពីលើផ្ទះម្តាយក្មេកមក មុខមាត់របស់គាត់ ប្រែជាកើតជំងឺចម្លែក។ មុនដំបូង មុខមាត់គាត់ ហើមបន្តិចម្តងៗ ក្រោយពីជួបគ្រោះ ថ្នាក់ដួលម៉ូតូ និងធ្លាក់ពីលើផ្ទះ។ ពេលនោះ គាត់មិនបានចាប់អារម្មណ៍នឹង ការហើមមុខមាត់នោះទេ ហើយធ្វើការងារជា កម្មករសំណង់រាល់ថ្ងៃ។ កាលនៅធ្វើការងារ ជាកម្មករ លោកផន ម៉ន ទទួលបានប្រាក់ឈ្នួល ៣ម៉ឺន ៥ពាន់រៀល ក្នុងមួយថ្ងៃ សម្រាប់យកមកចិញ្ចឹមកូន និងប្រពន្ធ។
លោកផន ម៉ន បានរៀបរាប់បន្តថា ពេលធ្វើការងារ ជាកម្មករសំណង់ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ មុខមាត់គាត់ ចេះតែរីកធំទៅ ហើមទៅ កម្លាំងក្នុងខ្លួនចុះខ្សោយ រហូតមិនអាចធ្វើការងារបាន។ ពេលនោះ គាត់ឈប់ពីការងារសំណង់ ត្រូវរស់នៅផ្ទះ ហើយម្តាយក្មេកចិញ្ចឹម អស់រយៈពេល ៧ឆ្នាំ មកទល់នឹងសព្វថ្ងៃ។
លោក ម៉ន បញ្ជាក់ថា ជំងឺហើមមុខមាត់របស់គាត់ កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ក្នុងរយៈពេល ៣ ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ ឥឡូវ លោក ផន ម៉ន កំពុងស្ថិតនៅផ្ទះ រស់ដោយសារម្តាយក្មេក ចិញ្ចឹមទាំងគ្រួសារ។
ស្ត្រី ប៊ុន ចន្ថា អាយុ៣២ឆ្នាំ ត្រូវជាប្រពន្ធលោក ផន ម៉ន បានរៀបរាប់ ទាំងទឹកភ្នែកឱ្យដឹងថា គាត់មានកូនចំនួន៣នាក់ ប្រុសពីរនាក់ និងស្រីម្នាក់ រស់នៅក្នុងបន្ទុកគ្រួសារ។ គាត់បានចាប់ដៃគ្នា ជាប្តីប្រពន្ធ នៅឆ្នាំ២០០០ មកទល់នឹងសព្វថ្ងៃ អស់រយៈពេល ជាង១០ឆ្នាំហើយ។ សព្វថ្ងៃ កូនច្បង មានអាយុ១២ឆ្នាំ កំពុងរៀនថ្នាក់ទី៦ ក្នុងសង្កាត់ស្រះប្ញស្សី។ កូនទី២ ជាកូនស្រី រៀននៅសាលាមត្តេយ្យ នៃមណ្ឌលអង្គការមួយ ជួយផ្នែកស្ត្រី ក្នុងភូមិស្រែពោធិ៍។ រីឯកូនប្រុសពៅ មានអាយុជាង៤ខែប៉ុណ្ណោះ។
ប៊ុន ចន្ថា បានរៀបរាប់បន្តថា គាត់មានការសោកសៅក្នុងចិត្ត ក្រោយពីប្តី កើតជំងឺចម្លែក ហើយគ្មានលុយកាក់ យកទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ។ គាត់មិនអាចធ្វើអ្វីៗបាន ជោគជ័យទេក្នុងឆាកជីវិត ដោយសារគ្រួសារ មានជីវភាពខ្វះខាត គ្មានលុយកាក់ដូចគេ។ គាត់ចង់ឱ្យប្តីឆាប់ជាសះស្បើយ ដើម្បីទៅធ្វើការងារ ជាកម្មករសំណង់ ដូចកាល ពីមុន រកប្រាក់មកចិញ្ចឹមគ្រួសារ។
ប៊ុន ចន្ថា រៀបរាប់ថា គាត់មិនទាន់អស់សង្ឈឹមទេ ក្នុងឆាកជីវិត បើទោះបីជាជួបគ្រោះធំ បែបនេះ ហើយត្រូវម្តាយចិញ្ចឹម។ នៅពេលសួរដេញដោល ពីដំណើរជីវិត ទៅថ្ងៃអនាគត ស្ត្រី ប៊ុន ចន្ថា និយាយថា គាត់នឹងទៅប្រកបមុខរបរ ជាកម្មករសំណង់ ដូចប្តីគាត់ កាលពីមុនទៀត ពេលកូនទី៣ ធំឡើង។
ប៊ុន ចន្ថា បានឱ្យដឹងថា កាលប្តីឈឺ គាត់ឮគេប្រាប់ថា មានពេទ្យអង្គការ ចុះព្យាបាលជំងឺ ជួយដល់អ្នកក្រីក្រ គាត់ឮដូចនោះ ក៏យកប្តីទៅព្យាបាល។ ប៉ុន្តែមិននឹកស្មានថា ខុសបំណង ពេលទៅជួបគ្រូពេទ្យ គ្រូពេទ្យប្រាប់ថា ជួយព្យាបាលឱ្យតែផ្នែកកុមារ និងគ្រួសារណា ដែលមានជីវភាពក្រីក្រទេ។ គេមិនជួយអ្នកជំងឺមនុស្សធំ ដូចប្តីគាត់ឡើយ។
កាលណោះ ប៊ុន ចន្ថា មិនអស់ចិត្ត មុននឹងយកប្តីត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ គាត់ក៏បានអង្វរករ ទៅគ្រូពេទ្យដែរ តែគេមិនព្រមវះកាត់ឱ្យ ដោយសារគ្មានលុយ។ គ្រូពេទ្យ នៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែក ខេត្តស្ទឹងត្រែង បានសុំថ្លៃវះកាត់ពីគាត់ ចំនួន ៣២ ម៉ឺនរៀល។ អ្នកស្រី គ្មានលុយបង់ឱ្យទៅគ្រូពេទ្យ ក៏សុខចិត្តនាំប្តីមករស់នៅផ្ទះ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ។
ប៊ុន ចន្ថា បញ្ជាក់ថា ដោយសារតែគាត់ អង្វរពេក ទើបគ្រូពេទ្យ សួររឿងប័ណ្ណក្រីក្រ។ គាត់ឆ្លើយតបទៅនឹងគ្រូពេទ្យវិញថា “ខ្ញុំគ្មានប័ណ្ណក្រីក្រទេ” ដោយសារអាជ្ញាធរភូមិឃុំ អត់ធ្វើឱ្យផង។ ប័ណ្ណក្រីក្រ គាត់បានស្នើសុំទៅមេភូមិ មេឃុំដែរ តែត្រូវគេស្តីឱ្យថា “កុំចេះពេក ខ្លួនឯងនៅក្មេង”។ ពេលមេភូមិ មេឃុំ ស្តីបន្តោសឱ្យបែបនេះ គាត់ក៏ឈប់តវ៉ាសុំប័ណ្ណក្រីក្រ៕V/S
បុរសកើតរោគចម្លែក មុខមាត់រីកធំ
ប្រភពពី CEN
លោក ផន ម៉ន អាយុ៣៧ឆ្នាំ ធ្លាប់ជាកម្មករសំណង់ នៅក្រុងស្ទឹងត្រែង បានរៀបរាប់ថា កាលពី១០ឆ្នាំមុន គាត់មានកម្លាំងធ្វើការងារជាធម្មតាដូចគេឯង។ ប៉ុន្តែចាប់តាំងពីគាត់ បានដួលម៉ូតូ នៅឯខេត្តព្រះវិហារ និងធ្លាក់ពីលើផ្ទះម្តាយក្មេកមក មុខមាត់របស់គាត់ ប្រែជាកើតជំងឺចម្លែក។ មុនដំបូង មុខមាត់គាត់ ហើមបន្តិចម្តងៗ ក្រោយពីជួបគ្រោះ ថ្នាក់ដួលម៉ូតូ និងធ្លាក់ពីលើផ្ទះ។ ពេលនោះ គាត់មិនបានចាប់អារម្មណ៍នឹង ការហើមមុខមាត់នោះទេ ហើយធ្វើការងារជា កម្មករសំណង់រាល់ថ្ងៃ។ កាលនៅធ្វើការងារ ជាកម្មករ លោកផន ម៉ន ទទួលបានប្រាក់ឈ្នួល ៣ម៉ឺន ៥ពាន់រៀល ក្នុងមួយថ្ងៃ សម្រាប់យកមកចិញ្ចឹមកូន និងប្រពន្ធ។
លោកផន ម៉ន បានរៀបរាប់បន្តថា ពេលធ្វើការងារ ជាកម្មករសំណង់ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ មុខមាត់គាត់ ចេះតែរីកធំទៅ ហើមទៅ កម្លាំងក្នុងខ្លួនចុះខ្សោយ រហូតមិនអាចធ្វើការងារបាន។ ពេលនោះ គាត់ឈប់ពីការងារសំណង់ ត្រូវរស់នៅផ្ទះ ហើយម្តាយក្មេកចិញ្ចឹម អស់រយៈពេល ៧ឆ្នាំ មកទល់នឹងសព្វថ្ងៃ។
លោក ម៉ន បញ្ជាក់ថា ជំងឺហើមមុខមាត់របស់គាត់ កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ក្នុងរយៈពេល ៣ ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ ឥឡូវ លោក ផន ម៉ន កំពុងស្ថិតនៅផ្ទះ រស់ដោយសារម្តាយក្មេក ចិញ្ចឹមទាំងគ្រួសារ។
ស្ត្រី ប៊ុន ចន្ថា អាយុ៣២ឆ្នាំ ត្រូវជាប្រពន្ធលោក ផន ម៉ន បានរៀបរាប់ ទាំងទឹកភ្នែកឱ្យដឹងថា គាត់មានកូនចំនួន៣នាក់ ប្រុសពីរនាក់ និងស្រីម្នាក់ រស់នៅក្នុងបន្ទុកគ្រួសារ។ គាត់បានចាប់ដៃគ្នា ជាប្តីប្រពន្ធ នៅឆ្នាំ២០០០ មកទល់នឹងសព្វថ្ងៃ អស់រយៈពេល ជាង១០ឆ្នាំហើយ។ សព្វថ្ងៃ កូនច្បង មានអាយុ១២ឆ្នាំ កំពុងរៀនថ្នាក់ទី៦ ក្នុងសង្កាត់ស្រះប្ញស្សី។ កូនទី២ ជាកូនស្រី រៀននៅសាលាមត្តេយ្យ នៃមណ្ឌលអង្គការមួយ ជួយផ្នែកស្ត្រី ក្នុងភូមិស្រែពោធិ៍។ រីឯកូនប្រុសពៅ មានអាយុជាង៤ខែប៉ុណ្ណោះ។
ប៊ុន ចន្ថា បានរៀបរាប់បន្តថា គាត់មានការសោកសៅក្នុងចិត្ត ក្រោយពីប្តី កើតជំងឺចម្លែក ហើយគ្មានលុយកាក់ យកទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ។ គាត់មិនអាចធ្វើអ្វីៗបាន ជោគជ័យទេក្នុងឆាកជីវិត ដោយសារគ្រួសារ មានជីវភាពខ្វះខាត គ្មានលុយកាក់ដូចគេ។ គាត់ចង់ឱ្យប្តីឆាប់ជាសះស្បើយ ដើម្បីទៅធ្វើការងារ ជាកម្មករសំណង់ ដូចកាល ពីមុន រកប្រាក់មកចិញ្ចឹមគ្រួសារ។
ប៊ុន ចន្ថា រៀបរាប់ថា គាត់មិនទាន់អស់សង្ឈឹមទេ ក្នុងឆាកជីវិត បើទោះបីជាជួបគ្រោះធំ បែបនេះ ហើយត្រូវម្តាយចិញ្ចឹម។ នៅពេលសួរដេញដោល ពីដំណើរជីវិត ទៅថ្ងៃអនាគត ស្ត្រី ប៊ុន ចន្ថា និយាយថា គាត់នឹងទៅប្រកបមុខរបរ ជាកម្មករសំណង់ ដូចប្តីគាត់ កាលពីមុនទៀត ពេលកូនទី៣ ធំឡើង។
ប៊ុន ចន្ថា បានឱ្យដឹងថា កាលប្តីឈឺ គាត់ឮគេប្រាប់ថា មានពេទ្យអង្គការ ចុះព្យាបាលជំងឺ ជួយដល់អ្នកក្រីក្រ គាត់ឮដូចនោះ ក៏យកប្តីទៅព្យាបាល។ ប៉ុន្តែមិននឹកស្មានថា ខុសបំណង ពេលទៅជួបគ្រូពេទ្យ គ្រូពេទ្យប្រាប់ថា ជួយព្យាបាលឱ្យតែផ្នែកកុមារ និងគ្រួសារណា ដែលមានជីវភាពក្រីក្រទេ។ គេមិនជួយអ្នកជំងឺមនុស្សធំ ដូចប្តីគាត់ឡើយ។
កាលណោះ ប៊ុន ចន្ថា មិនអស់ចិត្ត មុននឹងយកប្តីត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ គាត់ក៏បានអង្វរករ ទៅគ្រូពេទ្យដែរ តែគេមិនព្រមវះកាត់ឱ្យ ដោយសារគ្មានលុយ។ គ្រូពេទ្យ នៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែក ខេត្តស្ទឹងត្រែង បានសុំថ្លៃវះកាត់ពីគាត់ ចំនួន ៣២ ម៉ឺនរៀល។ អ្នកស្រី គ្មានលុយបង់ឱ្យទៅគ្រូពេទ្យ ក៏សុខចិត្តនាំប្តីមករស់នៅផ្ទះ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ។
ប៊ុន ចន្ថា បញ្ជាក់ថា ដោយសារតែគាត់ អង្វរពេក ទើបគ្រូពេទ្យ សួររឿងប័ណ្ណក្រីក្រ។ គាត់ឆ្លើយតបទៅនឹងគ្រូពេទ្យវិញថា “ខ្ញុំគ្មានប័ណ្ណក្រីក្រទេ” ដោយសារអាជ្ញាធរភូមិឃុំ អត់ធ្វើឱ្យផង។ ប័ណ្ណក្រីក្រ គាត់បានស្នើសុំទៅមេភូមិ មេឃុំដែរ តែត្រូវគេស្តីឱ្យថា “កុំចេះពេក ខ្លួនឯងនៅក្មេង”។ ពេលមេភូមិ មេឃុំ ស្តីបន្តោសឱ្យបែបនេះ គាត់ក៏ឈប់តវ៉ាសុំប័ណ្ណក្រីក្រ៕V/S
