នៅក្នុងទីអវកាសលោកអ្នកនឹងជួបគ្រោះថ្នាក់ចំនួន ៨ នេះប្រសិនបើគ្មានអ្វីការពារ
ដែនអវកាស (outer space) សំដៅលើជាដែនគ្មានខ្យល់ដង្ហើម ឬដែលពោរពេញទៅដោយសម្ពាធបរិយាកាសក្រាស់ឃ្មឹក។ អាកាសធាតុនៅក្នុងទីអវកាស ប្រសិនបើមិនត្រជាក់ខ្លាំងដល់កម្រិតកកទេ ក៏ក្ដៅខ្លាំងដល់ចំណុចរំពុះ (boiling point)។ កាំរស្មីពណ៌ស្វាយ (ultraviolet) ជាគ្រោះគម្រាមកំហែងដ៏ធំសម្រាប់ជីវិតសត្វលោកនៅក្នុងពិភពចក្រវាឡ ហើយកាំរស្មីនេះជះចេញពីហ្វូងតារានិករ ដែលអណ្ដែតត្រសែតក្នុងស្រទាប់បរិយាកាស។ សាកស្រមៃទៅមើលថា ប្រសិនបើមនុស្សអណ្ដែតក្នុងទីអវកាសដោយប្រការណាមួយ តើមានអ្វីកើតឡើង? ខាងក្រោមនេះជាចំណុចប្រាំបីយ៉ាង ដែលលោកអ្នកគួរស្វែងយល់។
១- ខ្វះអុកស៊ីហ្សែន (Oxygen)
ប្រសិនបើលោកអ្នកហោះចេញពីយានអវកាស (space shuttle) ដោយមិនពាក់សម្លៀកបំពាក់សម្រាប់អ្នកអវកាស អ្នកប្រាកដជាជួបនឹងអាសន្នធំមិនខាន។ អាវសម្រាប់អ្នកអវកាស (spacesuit) ត្រូវបានផលិតឡើងយ៉ាងសម្រិតសម្រាំង ដែលគ្របតាំងពីចុងសក់ដល់ចុងជើង ហើយអាចការពារមនុស្ស និងទប់ទល់នឹងសីតុណ្ហភាព និងហានិភ័យច្រើនប្រភេទដែលកើតមានជាយថាហេតុចំពោះមនុស្ស។ ដូច្នេះ បើគ្មានសម្លៀកបំពាក់នេះ គឺត្រូវចប់ហើយ។ នៅក្នុងដែនអវកាស គ្មានឡើយសម្ពាធ។ ដូចនេះ ខ្យល់រីកសាយភាយ និងធ្វើឲ្យជញ្ជាំងជាលិកា (tissue) រហែកជាចម្រៀកៗ ហើយធ្វើឲ្យមនុស្សឈឺចុកចាប់ពេញខ្លួន។ ជាពិសេស សួតទទួលរងឈឺចាប់ជាងគេ។
ប្រសិនបើលោកអ្នកហោះចេញពីយានអវកាស (space shuttle) ដោយមិនពាក់សម្លៀកបំពាក់សម្រាប់អ្នកអវកាស អ្នកប្រាកដជាជួបនឹងអាសន្នធំមិនខាន។ អាវសម្រាប់អ្នកអវកាស (spacesuit) ត្រូវបានផលិតឡើងយ៉ាងសម្រិតសម្រាំង ដែលគ្របតាំងពីចុងសក់ដល់ចុងជើង ហើយអាចការពារមនុស្ស និងទប់ទល់នឹងសីតុណ្ហភាព និងហានិភ័យច្រើនប្រភេទដែលកើតមានជាយថាហេតុចំពោះមនុស្ស។ ដូច្នេះ បើគ្មានសម្លៀកបំពាក់នេះ គឺត្រូវចប់ហើយ។ នៅក្នុងដែនអវកាស គ្មានឡើយសម្ពាធ។ ដូចនេះ ខ្យល់រីកសាយភាយ និងធ្វើឲ្យជញ្ជាំងជាលិកា (tissue) រហែកជាចម្រៀកៗ ហើយធ្វើឲ្យមនុស្សឈឺចុកចាប់ពេញខ្លួន។ ជាពិសេស សួតទទួលរងឈឺចាប់ជាងគេ។
២- បញ្ហាចំពោះការគ្រប់គ្រងកាកសំណល់ក្នុងពោះវៀនធំ
ប្រសិនបើគ្មានអុកស៊ីហ្សែនគ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងសព៌ាង្គកាយទេ ពេលស្ថិតនៅក្នុងទីអវកាស លោកអ្នកនឹងប្រឈមនឹងការពិបាកគ្រប់គ្រងកាកសំណល់នៅក្នុងពោះវៀន។ មានន័យថាលោកអ្នកអាចនឹងលេចលាមក ឬរាកដាក់ខោ ដោយមិនអាចទប់ឈ្នះទេ។ គេធ្លាប់ពិសោធឃើញបែបនេះកាលពីឆ្នាំ១៩៦៥ ដោយគេយកឆ្កែ ១០០ ក្បាលដាក់ក្នុងស្រទាប់បរិយាកាស ដែលប្រហាក់ប្រហែលនឹងទីអវកាស។ គេពិសោធឃើញថាសត្វឆ្កែទាំងនោះ មិនត្រឹមតែមានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរចំពោះសួតប៉ុណ្ណឹងទេ ថែមទាំងលេចលាមកចេញមកកណ្ដាលវាលតែម្ដង។
ប្រសិនបើគ្មានអុកស៊ីហ្សែនគ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងសព៌ាង្គកាយទេ ពេលស្ថិតនៅក្នុងទីអវកាស លោកអ្នកនឹងប្រឈមនឹងការពិបាកគ្រប់គ្រងកាកសំណល់នៅក្នុងពោះវៀន។ មានន័យថាលោកអ្នកអាចនឹងលេចលាមក ឬរាកដាក់ខោ ដោយមិនអាចទប់ឈ្នះទេ។ គេធ្លាប់ពិសោធឃើញបែបនេះកាលពីឆ្នាំ១៩៦៥ ដោយគេយកឆ្កែ ១០០ ក្បាលដាក់ក្នុងស្រទាប់បរិយាកាស ដែលប្រហាក់ប្រហែលនឹងទីអវកាស។ គេពិសោធឃើញថាសត្វឆ្កែទាំងនោះ មិនត្រឹមតែមានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរចំពោះសួតប៉ុណ្ណឹងទេ ថែមទាំងលេចលាមកចេញមកកណ្ដាលវាលតែម្ដង។
៣- ឈាមឡើងកម្ដៅខ្លាំងដល់ចំណុចរំពុះ
ត្រូវចាំថានៅពេលដែលសម្ពាធបរិយាកាសកាន់តែចុះត្រជាក់កាលណា វត្ថុរាវសរីរៈកាន់តែចុះត្រជាក់កាលនោះ។ នៅក្នុងដែនអវកាស គ្មានសម្ពាធបរិយាកាសទាល់តែសោះ។ ដូចនេះ សព៌ាង្គកាយរបស់មនុស្សងាយនឹងឡើងកម្ដៅដល់ចំណុចរំពុះ។
ត្រូវចាំថានៅពេលដែលសម្ពាធបរិយាកាសកាន់តែចុះត្រជាក់កាលណា វត្ថុរាវសរីរៈកាន់តែចុះត្រជាក់កាលនោះ។ នៅក្នុងដែនអវកាស គ្មានសម្ពាធបរិយាកាសទាល់តែសោះ។ ដូចនេះ សព៌ាង្គកាយរបស់មនុស្សងាយនឹងឡើងកម្ដៅដល់ចំណុចរំពុះ។
៤- ប្រព័ន្ធឈាមរត់ លែងដំណើរការ ធ្វើឲ្យសរសៃឈាមត្រូវផ្ទុះបែក
នៅពេលឈាមឡើងក្ដៅខ្លាំងដល់ចំណុចរំពុះ ធ្វើឲ្យឈាមមិនអាចរត់ចូលគ្រឿងក្នុងសំខាន់ៗបំផុតសម្រាប់មនុស្សបន្តជីវិតរស់បាន។ នៅពេលនោះ ធ្វើឲ្យខ្លួនរបស់លោកអ្នកឡើងស្នាមដោរពេញខ្លួនឡើងសុសសាច់។
នៅពេលឈាមឡើងក្ដៅខ្លាំងដល់ចំណុចរំពុះ ធ្វើឲ្យឈាមមិនអាចរត់ចូលគ្រឿងក្នុងសំខាន់ៗបំផុតសម្រាប់មនុស្សបន្តជីវិតរស់បាន។ នៅពេលនោះ ធ្វើឲ្យខ្លួនរបស់លោកអ្នកឡើងស្នាមដោរពេញខ្លួនឡើងសុសសាច់។
៥- សារពាង្គកាយហើម
នៅពេលដែលវត្ថុរាវនៅក្នុងសរសៃឈាមចាប់ផ្ដើមឡើងកម្ដៅកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ឈានដល់ចំណុចរំពុះ វត្ថុរាវទាំងនោះ រួមទាំងឈាមផង នឹងក្លាយជាឧស្ម័ន ហួតចេញពីសរសៃឈាម ហើយបណ្ដាលឲ្យរាងកាយទាំងមូលហើមកំពីង។
នៅពេលដែលវត្ថុរាវនៅក្នុងសរសៃឈាមចាប់ផ្ដើមឡើងកម្ដៅកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ឈានដល់ចំណុចរំពុះ វត្ថុរាវទាំងនោះ រួមទាំងឈាមផង នឹងក្លាយជាឧស្ម័ន ហួតចេញពីសរសៃឈាម ហើយបណ្ដាលឲ្យរាងកាយទាំងមូលហើមកំពីង។
៦- ត្រូវកម្ដៅថ្ងៃដុតកម្លោច
នៅពេលដែលអណ្ដែតកណ្ដាលអាកាស ហើយផុតដង្ហើមលែងកម្រើកកើតហើយនោះ ក៏មិនទានបញ្ចប់បញ្ហាត្រឹមប៉ុណ្ណឹងដែរ។ សាកសពនឹងប្រឈមនឹងការដុតកម្លោចពីកម្ដៅព្រះអាទិត្យដ៏សែនក្ដៅរហូតដល់ ១២០ អង្សា (ភ្លើងធម្មតា ត្រឹម១០០អង្សា ឬក្រោមនេះ)។
នៅពេលដែលអណ្ដែតកណ្ដាលអាកាស ហើយផុតដង្ហើមលែងកម្រើកកើតហើយនោះ ក៏មិនទានបញ្ចប់បញ្ហាត្រឹមប៉ុណ្ណឹងដែរ។ សាកសពនឹងប្រឈមនឹងការដុតកម្លោចពីកម្ដៅព្រះអាទិត្យដ៏សែនក្ដៅរហូតដល់ ១២០ អង្សា (ភ្លើងធម្មតា ត្រឹម១០០អង្សា ឬក្រោមនេះ)។
៧- កោសិកាប្រែប្រួល
សារធាតុវិទ្យុសកម្មក្នុងដែនអវកាសនឹងជ្រាបចូលក្នុងសរសៃសាច់ឈាមរបស់មនុស្ស ៖ កាំរស្មីពណ៌ស្វាយ (អ៊ុលត្រាវីយូឡេត – ultraviolet) – កាំរស្មីវិទ្យុសកម្មកម្រិតខ្ពស់បំផុត (gamma rays) និងកាំរស្មីអ៊ិក (x-rays) អាចបំផ្លាញកោសិការបស់មនុស្សគ្មានសល់។ បើទុកជាអាចមិនស្លាប់ពេលនោះ ក៏គង់ស្លាប់ពេលក្រោយទៀត ព្រោះកាំរស្មីវិទ្យុសកម្មគ្រោះថ្នាក់ណាស់ ហើយបង្កជាតិពុល និងបណ្ដាលឲ្យកើតជំងឺមហារីក។
សារធាតុវិទ្យុសកម្មក្នុងដែនអវកាសនឹងជ្រាបចូលក្នុងសរសៃសាច់ឈាមរបស់មនុស្ស ៖ កាំរស្មីពណ៌ស្វាយ (អ៊ុលត្រាវីយូឡេត – ultraviolet) – កាំរស្មីវិទ្យុសកម្មកម្រិតខ្ពស់បំផុត (gamma rays) និងកាំរស្មីអ៊ិក (x-rays) អាចបំផ្លាញកោសិការបស់មនុស្សគ្មានសល់។ បើទុកជាអាចមិនស្លាប់ពេលនោះ ក៏គង់ស្លាប់ពេលក្រោយទៀត ព្រោះកាំរស្មីវិទ្យុសកម្មគ្រោះថ្នាក់ណាស់ ហើយបង្កជាតិពុល និងបណ្ដាលឲ្យកើតជំងឺមហារីក។
៨- សព៌ាង្គកាយទាំងមូលត្រូវកកក្លាយដុំទឹកកក
ប្រសិនបើមនុស្សអណ្ដែតក្នុងទីអវកាសឆ្ងាយពីកម្ដៅព្រះអាទិត្យ ក៏ប្រឈមនឹងសីតុណ្ហភាពត្រជាក់ខ្លាំងរហូតដល់ដក ២៦០ អង្សាក្រោមសូន្យ (អុកស៊ីហ្សែនឡើងពណ៌ខៀវ)។ សីតុណ្ហភាពដល់កម្រិតនេះ វាហួសពីកកទៅទៀត ព្រោះត្រឹមសូន្យអង្សា វត្ថុរាវត្រូវកករួចជាស្រេច៕
ប្រសិនបើមនុស្សអណ្ដែតក្នុងទីអវកាសឆ្ងាយពីកម្ដៅព្រះអាទិត្យ ក៏ប្រឈមនឹងសីតុណ្ហភាពត្រជាក់ខ្លាំងរហូតដល់ដក ២៦០ អង្សាក្រោមសូន្យ (អុកស៊ីហ្សែនឡើងពណ៌ខៀវ)។ សីតុណ្ហភាពដល់កម្រិតនេះ វាហួសពីកកទៅទៀត ព្រោះត្រឹមសូន្យអង្សា វត្ថុរាវត្រូវកករួចជាស្រេច៕
ប្រែសម្រួល ៖ អន សំអាង
ប្រភព៖ Business Insider
