ស្រាវជ្រាវជោគជ័យថ្នាំ “ចាក់” ចូលសរីរាង្គមនុស្ស
ឆាប់ៗខាងមុខនេះ
ការចាក់ថ្នាំនឹងងាយស្រួលជាងដោយពួកអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានអភិវឌ្ឍន៍
ជោគជ័យសណ្ឋាន “ម្ជុលចាក់”
អាចលេបដោយមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ឲ្យប្រព័ន្ធរំលាយអាហាររបស់សរីរាង្គ ។
ពួកអ្នកស្រាវជ្រាវនៅវិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាម៉ាសាជូសេត (MIT) និងមន្ទីរពហុព្យាបាលម៉ាសាជូសេត (MGH) បានផលិតជោគជ័យគ្រាប់ថ្នាំថ្មីមានឈ្មោះថា biologics មានទំហំប៉ុនប្រាក់កាក់ (ប្រវែង២cm និងមានវិជ្ឈមាត្រ១សង់ទីម៉ែត្រ) ខាងក្នុងត្រូវបានស្រោបដោយម្ជុលចាក់តូចៗធ្វើពីដែកថែបមានប្រវែង៥ សង់ទីម៉ែត្រ , ក្នុងបង្អស់ជាផ្នែកផ្ទុកថ្នាំទន់ ។
អំពីគោលការណ៍សកម្មភាព , ពេលលេបថ្នាំចូលក្នុងសរីរាង្គ , គ្រាប់ថ្នាំនេះអាចចាក់ផ្ទាល់ចូលភ្នាស ក្រពះដោយមិនបន្សល់ទុករបួសណាឡើយ ។
“ថ្នាំគ្រាប់នេះក្រោយពេលចូលក្នុងសរីរាង្គ ដល់កន្លែងចង់បាននឹងត្រូវរំលាយអាហារក្នុងនោះធ្វើឲ្យរលាយស្រទាប់ ស្រោបខាងក្រៅ , បន្ទាប់មកម្ជុលនឹងចាក់ផ្ទាល់ចូលភ្នាស ហើយចាក់ថ្នាំចូលក្នុងនោះ ។ ដុំរំញោចពោះវៀន នឹងធ្វើជាភ្នាក់ងារកន្ត្រាក់រុញថ្នាំចាក់ចូលសរីរាង្គតាមរយៈប្រព័ន្ធម្ជុលចាក់ ។
ហើយមិនតែប៉ុណ្ណោះ មុនពេលថ្នាំស្រូបយក , គ្រាប់ថ្នាំនេះនឹងត្រូវបំបែកបំផ្លាញមុនដោយពពួកអាស៊ីត និងអង់ហ្ស៊ីមក្នុងផ្លូវរំលាយអាហារ , ចុងក្រោយត្រូវកម្ចាត់ចេញក្រៅ ។ ផ្តើមពីនោះនឹងមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ណាដល់សរីរាង្គ “-Carl Schoellhammer , អ្នកដឹកនាំការស្រាវជ្រាវ១រូបឲ្យដឹង ។
អាស្រ័យដោយមានលោហធាតុ (ដែកថែប) ក្នុងថ្នាំ ហេតុនេះពួកអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ បានពិសោធន៍ចំពោះសត្វជ្រូក និងថ្នាំក្នុងនោះគឺអាំងស៊ុយលីន ។ លទ្ធផលបង្ហាញថា ការផ្គត់ផ្គង់អាំងស៊ុយលីនសម្រាប់សរីរាង្គជ្រូកតាមរយៈថ្នាំគ្រាប់ នេះផ្តល់សិទ្ធភាពជាងយ៉ាងច្រើនប្រៀបនឹងការចាក់ក្រោមស្បែក ។
តាមពួកអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ត្រូវចំណាយពេលប្រមាណ១សប្តាហ៍ដើម្បីគ្រាប់ថ្នាំអាចបម្លាស់ទី អស់ទាំងស្រុងផ្លូវរំលាយអាហារ តែពុំមានឥទ្ធិពលបន្ទាប់បន្សំឬរបួសណាមួយសម្រាប់ពោះវៀនជ្រូក ។
“នេះនឹងជាវិធីដែលយើងអនុវត្តក្នុងអនាគត ហើយយើងនឹងមិនចាំបាច់ត្រូវប្រើម្ជុលចាក់ទៀត” -Giovanni Traverso អ្នកដឹកនាំការស្រាវជ្រាវឲ្យដឹង ។
ចំពោះថ្នាំគ្រាប់ថ្មីនេះ , ពួកអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រសង្ឃឹមនឹងប្រើប្រាស់វាសម្រាប់ការចាក់វ៉ាក់សាំង ដោយថ្នាំលេបជំនួសម្ជុលចាក់សព្វថ្ងៃ ។
លទ្ធផលស្រាវជ្រាវត្រូវបានចុះផ្សាយលើទស្សនាវដ្តី Journal of Pharmaceutical Sciences ៕
ពួកអ្នកស្រាវជ្រាវនៅវិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាម៉ាសាជូសេត (MIT) និងមន្ទីរពហុព្យាបាលម៉ាសាជូសេត (MGH) បានផលិតជោគជ័យគ្រាប់ថ្នាំថ្មីមានឈ្មោះថា biologics មានទំហំប៉ុនប្រាក់កាក់ (ប្រវែង២cm និងមានវិជ្ឈមាត្រ១សង់ទីម៉ែត្រ) ខាងក្នុងត្រូវបានស្រោបដោយម្ជុលចាក់តូចៗធ្វើពីដែកថែបមានប្រវែង៥ សង់ទីម៉ែត្រ , ក្នុងបង្អស់ជាផ្នែកផ្ទុកថ្នាំទន់ ។
អំពីគោលការណ៍សកម្មភាព , ពេលលេបថ្នាំចូលក្នុងសរីរាង្គ , គ្រាប់ថ្នាំនេះអាចចាក់ផ្ទាល់ចូលភ្នាស ក្រពះដោយមិនបន្សល់ទុករបួសណាឡើយ ។
“ថ្នាំគ្រាប់នេះក្រោយពេលចូលក្នុងសរីរាង្គ ដល់កន្លែងចង់បាននឹងត្រូវរំលាយអាហារក្នុងនោះធ្វើឲ្យរលាយស្រទាប់ ស្រោបខាងក្រៅ , បន្ទាប់មកម្ជុលនឹងចាក់ផ្ទាល់ចូលភ្នាស ហើយចាក់ថ្នាំចូលក្នុងនោះ ។ ដុំរំញោចពោះវៀន នឹងធ្វើជាភ្នាក់ងារកន្ត្រាក់រុញថ្នាំចាក់ចូលសរីរាង្គតាមរយៈប្រព័ន្ធម្ជុលចាក់ ។
ហើយមិនតែប៉ុណ្ណោះ មុនពេលថ្នាំស្រូបយក , គ្រាប់ថ្នាំនេះនឹងត្រូវបំបែកបំផ្លាញមុនដោយពពួកអាស៊ីត និងអង់ហ្ស៊ីមក្នុងផ្លូវរំលាយអាហារ , ចុងក្រោយត្រូវកម្ចាត់ចេញក្រៅ ។ ផ្តើមពីនោះនឹងមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ណាដល់សរីរាង្គ “-Carl Schoellhammer , អ្នកដឹកនាំការស្រាវជ្រាវ១រូបឲ្យដឹង ។
អាស្រ័យដោយមានលោហធាតុ (ដែកថែប) ក្នុងថ្នាំ ហេតុនេះពួកអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ បានពិសោធន៍ចំពោះសត្វជ្រូក និងថ្នាំក្នុងនោះគឺអាំងស៊ុយលីន ។ លទ្ធផលបង្ហាញថា ការផ្គត់ផ្គង់អាំងស៊ុយលីនសម្រាប់សរីរាង្គជ្រូកតាមរយៈថ្នាំគ្រាប់ នេះផ្តល់សិទ្ធភាពជាងយ៉ាងច្រើនប្រៀបនឹងការចាក់ក្រោមស្បែក ។
តាមពួកអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ត្រូវចំណាយពេលប្រមាណ១សប្តាហ៍ដើម្បីគ្រាប់ថ្នាំអាចបម្លាស់ទី អស់ទាំងស្រុងផ្លូវរំលាយអាហារ តែពុំមានឥទ្ធិពលបន្ទាប់បន្សំឬរបួសណាមួយសម្រាប់ពោះវៀនជ្រូក ។
“នេះនឹងជាវិធីដែលយើងអនុវត្តក្នុងអនាគត ហើយយើងនឹងមិនចាំបាច់ត្រូវប្រើម្ជុលចាក់ទៀត” -Giovanni Traverso អ្នកដឹកនាំការស្រាវជ្រាវឲ្យដឹង ។
ចំពោះថ្នាំគ្រាប់ថ្មីនេះ , ពួកអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រសង្ឃឹមនឹងប្រើប្រាស់វាសម្រាប់ការចាក់វ៉ាក់សាំង ដោយថ្នាំលេបជំនួសម្ជុលចាក់សព្វថ្ងៃ ។
លទ្ធផលស្រាវជ្រាវត្រូវបានចុះផ្សាយលើទស្សនាវដ្តី Journal of Pharmaceutical Sciences ៕