ក្រុមហ៊ុនចិន ដកខ្លួនចេញពីគម្រោង អភិវឌ្ឍន៍បឹងកក់របស់ ក្រុមហ៊ុនស៊ូកាគូ អ៊ីន
ប្រសិនបើបែបនេះមែន វាធ្វើ
ឲ្យក្រុមហ៊ុន Erdos HongjunInvestment
Corporation ក្លាយជាក្រុមហ៊ុនចិន យ៉ាងហោចណាស់ទី
២ ដែលបានដកខ្លួនចេញពីគម្រោងដ៏ចម្រូងចម្រាស
ដែលបានបណ្តេញប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណ៣.០០០គ្រួសារចេញដោយ
បង្ខិតបង្ខំនេះ និងដែលធ្វើឲ្យបឹងធ្លាប់តែជា
កន្លែងដោះទឹកដ៏សំខាន់សម្រាប់រាជធានីមួយ
នេះក្លាយជាវាលខ្សាច់ធំល្វឹងល្វើយ។
ការដកខ្លួនចេញនេះក៏ធ្វើ
ឲ្យក្រុមហ៊ុនស៊ូកាគូ អីុន របស់លោក ឡាវ ម៉េង
ឃិន សមាជិកព្រឹទ្ធសភាមកពីគណបក្សប្រជាជន
កម្ពុជា ដែលជាអតីតដៃគូភាគហ៊ុនធំរបស់ខ្លួន
ស្ទើរតែគ្មានសល់ដើមទុនដើម្បីបន្តគម្រោងដើម
ក្នុងទំហំទឹកប្រាក់រាប់ពាន់លានដុល្លារនេះ។
ក្រុមហ៊ុន
Erdos និងក្រុមហ៊ុន ស៊ូកាគូ អីុន បានរួមកម្លាំងគ្នា
កាលពីឆ្នាំ២០១០ ដើម្បីបង្កើតក្រុមហ៊ុនមួយឡើង
ឈ្មោះថា Shukaku Erdos Hongjun
Property Developmentដោយក្រុមហ៊ុន Erdos គ្រប់គ្រងភាគហ៊ុន៤៩
ភាគរយ។ ក្នុងខែមេសានៅឆ្នាំបន្ទាប់ ក្រុម
ប្រឹក្សាវិនិយោគនៃក្រុមប្រឹក្សាអភិវឌ្ឍន៍
កម្ពុជា (CDC) របស់រដ្ឋាភិបាល បានអនុម័តគម្រោងសាងសង់
វីឡាប្រណីត ខុនដូ អគារការិយាល័យ និងសណ្ឋាគារផ្កាយ
ប្រាំរបស់ក្រុមហ៊ុននៅលើទីតាំងបឹងនេះ
។ បញ្ជីគម្រោងដែលទទួលបានការអនុម័តសម្រាប់ខែនោះ
បានចុះបញ្ជីទ្រព្យសម្បត្តិក្រុមហ៊ុននេះថាមាន
ចំនួន២,១៧ពាន់លានដុល្លារ។
ប៉ុន្តែ ដោយសារតែគេមើលឃើញ
ថា គ្មានការខំប្រឹងប្រែង ដើម្បីអភិវឌ្ឍតំបន់នេះ
ការប៉ាន់ស្មានអំពីការដកខ្លួនរបស់ក្រុមហ៊ុន Erdos ចេញ
ពីក្រុមហ៊ុនស៊ូកាគូ អីុន បានសុសសាយចាប់តាំង
ពីឆ្នាំ២០១២មក នៅពេលក្រុមហ៊ុនចិន មួយនេះ
បិទការិយាល័យផ្នែកលក់របស់ខ្លួននៅក្នុងរាជ
ធានីភ្នំពេញសម្រាប់គម្រោងនេះ និងនាយកគ្រប់គ្រង
ជនជាតិចិន បានចាកចេញពីប្រទេសកម្ពុជា
ដោយគ្មានដំណឹងអំពីគម្រោងវិលត្រឡប់មកវិញ
។ ក្រុមហ៊ុន
និងមន្ត្រីសាលារាជធានីបានបដិសេធម្តងហើយម្តង
ទៀតមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយបញ្ហានេះទេ។
ទោះជាយ៉ាងណា
នៅសប្តាហ៍នេះ មន្ត្រីស្ថានទូតចិនមួយរូបបាន
បញ្ជាក់ថា ក្រុមហ៊ុន Erdos បានដកចេញពីគម្រោង
នេះហើយ ហើយមានប្រសាសន៍ថា លោកស្រីជឿថា
គ្មានក្រុមហ៊ុនណាផ្សេងទៀតមកពីប្រទេសចិន ឬ
កន្លែងផ្សេងចូលជំនួសក្រុមហ៊ុននេះឡើយ។
លោកស្រី ឈឹង លឹ (ChengLe) ប្រធានការិយាល័យ
កិច្ចការសេដ្ឋកិច្ចនិងពាណិជ្ជកម្មប្រចាំនៅស្ថាន
ទូតចិន
បានមានប្រសាសន៍ថា “ក្រុមហ៊ុនដែលវិនិយោគលើគម្រោង
នេះបានវិលត្រឡប់ទៅប្រទេសចិនវិញហើយ
។ បច្ចុប្បន្នខ្ញុំគិតថា គ្មានក្រុមហ៊ុនណាផ្សេងទៀត
វិនិយោគលើគម្រោងនេះទេ”។
លោកស្រីបានបន្តថា លោកស្រីមិនដឹងពីមូលហេតុ ឬពី
ពេលវេលាជាក់លាក់នៃការដកខ្លួនចេញនេះទេ។
លោកស្រី ម៉ាកហ្គី ចាង (Maggie
Zhang) ជំនួយការអ្នកគ្រប់គ្រងនៅក្រុមហ៊ុន CIIDG
ErdosHongjun Electric Power ដែលគាត់ហៅថា “ក្រុមហ៊ុនរួម”
ជាមួយក្រុមហ៊ុន Erdos Hongjun
Investment ក៏បានអះអាងដែរថា ក្រុមហ៊ុនចិនមួយនេះ
បានដកខ្លួនចេញពីក្រុមហ៊ុនស៊ូកាគូ
អីុន ហើយ។លោកស្រីបានលើកឡើងថា “ត្រឹមត្រូវហើយ
ប៉ុន្តែ ចំពោះហេតុផលដែលពួកគេឈប់វិនិយោគ
ខ្ញុំមិនដឹងទេ”។
លោកស្រីបានបដិសេធមិនផ្តល់ព័ត៌មាន
សម្រាប់ទំនាក់ទំនងទៅថ្នាក់លើណាម្នាក់របស់គាត់
ដែលអាចមានព័ត៌មានលម្អិតអំពីការដកខ្លួនចេញនេះឡើយ
។លោកស្រីនិយាយថា “ក្រុមហ៊ុនរបស់ខ្ញុំ ពួកគេមិនចង់
និយាយពីវាទេ។វាជាព័ត៌មានសម្ងាត់
របស់ក្រុមហ៊ុន”។
លោកស្រីក៏មិនដឹងថា
មានក្រុមហ៊ុនណាផ្សេងទៀតចូលជំនួសក្រុមហ៊ុន Erdos
ក្នុងនាមជាអ្នកផ្តល់ហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់គម្រោងបឹង
កក់នេះដែរ។
នៅឯការិយាល័យនៅបឹងកក់របស់
ក្រុមហ៊ុនស៊ូកាគូ អីុន កាលពីចុងខែមុន លោក ជែសុន ស៊ា (Jason
Xie) បានប្រាប់អ្នកយកព័ត៌មានថា លោកបានលាឈប់ពី
មុខតំណែងនាយកគម្រោងកាលពីជាងមួយឆ្នាំមុន
។ ប៉ុន្តែ លោកមិនបាននិយាយពីមូលហេតុ ឬថា តើលោក
ត្រូវគេចូលជំនួសតំណែង ឬយ៉ាងណាទេ។ ហើយលោកក៏
សុំមិននិយាយពីប្រវត្តិរបស់ក្រុមហ៊ុនស៊ូកាគូ
អីុន ជាមួយក្រុមហ៊ុន Erdos Hongjun Investment ដែរ។
អីុម៉េលទៅកាន់ក្រុមហ៊ុននេះដើម្បីសុំការឆ្លើយបំភ្លឺ
គ្មានអ្នកឆ្លើយតបទេ។
មន្ត្រីនៅក្រុមប្រឹក្សាអភិវឌ្ឍន៍
កម្ពុជា
ដែលបានអនុម័តគម្រោងនេះកាលពីឆ្នាំ២០១១បាន
លើកឡើងកាលពីម្សិលមិញថា ពួកគេមិនដឹងអំពីការ
វិវឌ្ឍរបស់គម្រោងនេះទេ។ នៅ ឯសាលារាជធានីភ្នំពេញ
លោក ឃួង ស្រេង អភិបាលរងរាជធានីបានមានប្រសាសន៍ថា វា
មិនមែនជាកិច្ចការរបស់សាលារាជធានី ដែលត្រូវដឹង
ថា ក្រុមហ៊ុនស៊ូកាគូ អីុន
យកដីនេះធ្វើអ្វីនោះទេ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ទៀត
ថា ” ខ្ញុំមិនអាចជ្រៀតជ្រែកកិច្ចការផ្ទៃក្នុង
របស់ក្រុមហ៊ុនបានទេ ពីព្រោះអាជ្ញាធររាជ
ធានីភ្នំពេញមិនមែនជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនទេ”។
សាលារាជធានីបានជួលទីតាំង
គម្រោងទំហំ១៣៣ហិកតានេះទៅឲ្យក្រុមហ៊ុន ស៊ូកាគូ អីុន
កាលពីឆ្នាំ២០០៧សម្រាប់រយៈពេល៩៩ឆ្នាំ។ ដោយមាន
ជំនួយរបស់សាលារាជធានី ក្រុមហ៊ុនរបស់លោក ឡាវ ម៉េង
ឃិន បានបន្តបង្ខំប្រជាជនប្រហែល៣.០០០គ្រួសារឲ្យចេញ
ពីផ្ទះសំបែងរបស់ពួកគេ ខណៈដែលក្រុមហ៊ុននេះ
បូមខ្សាច់ចាក់បំពេញបឹង ដែលជាការបណ្តេញចេញទាំង
បង្ខំដ៏ធំបំផុតនៅប្រទេសកម្ពុជាចាប់តាំងពី
សម័យរបបខ្មែរក្រហមមក។
ការបណ្តេញចេញនេះបានធ្វើឲ្យ
រដ្ឋាភិបាលរងការស្តីបន្ទោសជាខ្លាំងពីសំណាក់
អង្គការសិទ្ធិមនុស្សក្នុងស្រុកនិងអន្តរជាតិ និង
ធ្វើឲ្យធនាគារពិភពលោកផ្អាកផ្តល់កម្ចីថ្មីណា
មួយដល់ប្រទេសនេះកាលពីឆ្នាំ២០១១។
ដោយមិនរួញរា និងដោយមាន
ប្រភពហិរញ្ញវត្ថុដ៏ច្រើនរបស់ក្រុមហ៊ុន Erdos ក្រុមហ៊ុន
ស៊ូកាគូ អីុន បានបើកការដ្ឋាននៅបឹងកក់កាលពី
ខែកក្កដាឆ្នាំនោះ។ ប៉ុន្តែ ម៉ាស៊ីនខួងដីដែលបាន
នាំមកក្នុងឱកាសនោះ លែងឃើញទៅវិញក្នុងពេលតែ
ប៉ុន្មានសប្តាហ៍ ហើយតាំងពីពេលនោះមក ទីតាំងនោះ
សឹងតែគ្មានគេប៉ះពាល់ ក្លាយទៅជាវាលស្មៅ ដែលតាម
ការសន្យាថា ទីតាំងនោះនឹងត្រូវប្រែក្លាយជា
កន្លែងដើរកម្សាន្ត និងអគារកញ្ចក់ដ៏ល្អស្អាត
។
យ៉ាងនេះក្តី សញ្ញានៃការអភិវឌ្ឍ
បានមកដល់កាលពីខែមុន ពេលដែលក្រុមហ៊ុន
HLH Group បានប្រកាសនៅលើផ្សារហ៊ុនសិង្ហបុរី
ថា ក្រុមហ៊ុនបុត្រសម្ព័ន្ធមួយក្នុងចំណោមក្រុម
ហ៊ុនបុត្រសម្ព័ន្ធថ្មីៗរបស់ខ្លួនបានត្រៀមទិញ
ដីទំហំ១,៣៥ហិកតានៅបឹងកក់ពីក្រុមហ៊ុន
ស៊ូកាគូ អីុន ក្នុងតម្លៃជិត១៤,៩លានដុល្លារដើម្បី
អភិវឌ្ឍន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។
ទើបតែជាងមួយឆ្នាំមុន
ក្រុមហ៊ុនស៊ូកាគូ អីុន ត្រូវបានគេណែនាំថា ខ្លួនមិន
អាចលក់ដី នេះបានឡើយទោះបីក្នុងករណីណាក៏ដោយ
។
កាលពីខែមីនា ឆ្នាំ២០១៣ ក្រុមហ៊ុន
អចលនទ្រព្យ
CBRE បានវិភាគប្លង់មេពីរសម្រាប់ទីតាំងគម្រោង
ស្នើឡើងដោយក្រុមហ៊ុនរចនាប្លង់អន្តរជាតិ Logonand
Ong &
Ong។ ប្លង់មេទាំងពីរស្របនឹងទស្សនវិស័យរបស់
ក្រុមហ៊ុន ស៊ូកាគូ អីុន នៅពេលមានការអភិវឌ្ឍតំបន់
នោះយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នតាមដំណាក់កាល ដោយមានអគារ
លំនៅដ្ឋានថ្លៃៗ ប្លុកអគារការិយាល័យ និងសណ្ឋា
គារផ្កាយប្រាំផង។
ក្នុងរបាយការណ៍របស់ខ្លួន ដែល
ស្នើឡើងដោយក្រុមហ៊ុន ស៊ូកាគូ អីុន ក្រុមហ៊ុន
CBRE ក៏បានផ្តល់យោបល់ដល់ក្រុមហ៊ុនរបស់សមាជិក
ព្រឹទ្ធសភារូបនេះឲ្យលក់ផ្នែកខ្លះនៃទីតាំង
នេះជាជម្រើសចុងក្រោយប៉ុណ្ណោះ។
របាយការណ៍នោះបានឲ្យដឹងថា “ជាមួយ
នឹងកាលៈទេសៈជំុវិញការអភិវឌ្ឍនេះ និង
ដើម្បីប្រើប្រាស់ដីនេះឲ្យមានប្រយោជន៍បំផុត
ដំបូងគួរតែអភិវឌ្ឍសិន ហើយបន្ទាប់មក បើចាំ
បាច់ លក់ដីនោះជាក្រោយ”។
មិនថាការអភិវឌ្ឍអ្វីមុននោះ
ទេ វានឹងធ្វើឲ្យមានការចងចាំអំពីទីតាំង
នេះ ហើយការអភិវឌ្ឍបែបនេះត្រូវធ្វើឲ្យមាន
គុណភាពខ្ពស់។ យកល្អបំផុតត្រូវគ្រប់គ្រងការ
អភិវឌ្ឍនេះទាំងមូល ហើយរចនាប្លង់ និងអភិវឌ្ឍជា
ផ្ទះសំបែងនៅនឹងកន្លែង ជាជាងការលក់ដីទៅ
ឲ្យក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍន៍លក់រាយ”។
លោក អីុ សារុំ នាយកប្រតិបត្តិ
សមាគមធាងត្នោត ជាអង្គការមិនមែន
រដ្ឋាភិបាលដែលធ្វើការលើកិច្ចការអភិវឌ្ឍក្រុង
បាននិយាយថា ការលក់ដីនេះបានធ្វើឲ្យការ
សង្ស័យមានយូរមកហើយរឹតតែច្បាស់ថា ក្រុមហ៊ុន
ស៊ូកាគូ អីុន ពិតជាមិនចង់អភិវឌ្ឍតំបន់នេះ
ដោយខ្លួនឯងឡើយ។
លោកបាននិយាយថា ” ពួកគេបានបណ្តេញ
ប្រជាជន និងបានរំលោភយកដីរបស់អ្នកទាំងនោះ
។ ពួកគេបាននិយាយថា ទុកវាសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍជា
សាធារណៈ។ តាមពិតវាគ្រាន់តែជាការរកស៊ីដី
ប៉ុណ្ណោះ។ ច្បាស់ណាស់ថា វាជាការរកស៊ីដី”។
លោក សារុំ បារម្ភថា ការលក់ដីម្តង
មួយចំណែកៗ ដូចដែលក្រុមហ៊ុន ស៊ូកាគូ អីុន កំពុង
ព្យាយាមធ្វើនោះ វានឹងនាំឲ្យមានការអភិវឌ្ឍកាន់
តែមិនរៀបរយដូចដែលរាជធានីភ្នំពេញជួបប្រទះ
ស្រាប់។ លោកបាននិយាយទៀតថា “ច្បាស់ណាស់វាមិន
មែនជាការអភិវឌ្ឍល្អទេ ពីព្រោះនឹងមានវិនិយោគិន
ជាច្រើនក្នុងតំបន់នោះ។ ខ្ញុំមើលឃើញបញ្ហាច្រើន
នៅពេលអនាគត”៕
ប្រភពពី ខេមបូឌា ដេលី