ដេញតុងទីន ដណ្ដឹងប្រពន្ធ
អ៊ីចឹងបានថា បើនៅតែចង់បានមេរៀនពីកំហុសបែបនេះទៀត ឆាកជីវិតខ្ញុំអាចខាតទទេ! ពិតជាពិបាកមែន ព្រោះខ្ញុំចិត្តធម៌ពេក មិនចេះដណ្ដើមគេ ចេះតែឱ្យគេ ចេះតែគិតថា បើយើងបាន គេនឹងអត់ ហេតុនេះកាលនៅរៀនក៏សុខចិត្តយកអាលេខច្រើនៗ ធ្វើការក៏រើសតែការងារណាគេមិនចូលចិត្ត… ហេតុអីក៏ចិត្តល្អបែរជាអភ័ព្វ ហិហិ។
ដូចជាឆ្អែតហើយជីវិត ឆ្អែតហើយនឹងការងារស្ម័គ្រចិត្តរាប់ឆ្នាំមកនេះ ឆ្អែតហើយនឹងការលះបង់… តែនៅឃ្លានបាយ! ថ្ងៃនេះមិនទាន់បានបាយចូលពោះទេ ព្រឹកគុយទាវ ថ្ងៃត្រង់នំប៉័ង ល្ងាច … ចាំមើលសិនថាគួរញ៉ាំអី។
មែនហើយ! ខ្ញុំឈ្មោះ ដេវីត គឺ… ឈ្មោះដាក់ខ្លួនឯង អត់ស្រលាញ់ឈ្មោះម៉ែដាក់ឱ្យ។ ឈ្មោះ Facebook: David Kleung, Yahoo Chat: David 24, Skype: David Dada នៅមានទៀត តែឈប់លេងអស់ហើយ! ឆ្នាំនេះខ្ញុំអាយុ ២៥ឆ្នាំ រៀនចប់អាយធី តែទឹកកក ហាហា ធ្វើការជាបុគ្គលិកស្ម័គ្រចិត្ត មានបទពិសោធន៍ច្រើន មិនទាន់មានប្រាក់ខែ តែសំណាងម៉ែរកស៊ីចងការប្រាក់កាក់កបដែរ។
អត់ការងារធ្វើ ខ្ញុំក៏ដើរលំហែតាមសួន ហើយដល់ឈឺបត់ជើងតូច ក៏ទៅរកបង្គន់… បែបនេះក៏ប្រាប់ដែរ មែនទេ? ហេហេ គឺព្រោះនៅទីនោះហើយដែលខ្ញុំបានជួបនាង។ នាងគឺជាអ្នកចាំយកលុយអ្នកចូលបង្គន់ ហើយវាចៃដន្យដូចក្នុងរឿង ដែលពេលនោះខ្ញុំអត់ជាប់លុយតាមខ្លួន។
«ខ្ញុំអត់មានលុយផងធ្វើម៉េចទៅ?» ខ្ញុំនិយាយទៅនាង។
«ពូឯងនិយាយលេងទេអ្ហេះ?» នាងឆ្លើយ ហើយហៅខ្ញុំថាពូ គឺអ៊ីចឹងឯង នារីខ្មែរយើង ចូលចិត្តហៅមនុស្សប្រុសថាពូ។
«និយាយមែនណា៎! ចាំថ្ងៃក្រោយបានទេ ចាំខ្ញុំឧស្សាហ៍មកបត់ជើងតូចនៅទីនេះ… ធ្វើម៉ូយតែម្ដង!»
នាងញញឹម ងក់ក្បាល ហាហា មើលកាន់តែយូរកាន់តែស្អាត! អូយ! ព្រះពុទ្ធអើយ ខ្ញុំចង់បានប្រពន្ធ!!!!!
ចាប់ពីថ្ងៃនោះមក ខ្ញុំក៏គោរពសន្យា ឧស្សាហ៍ទៅបង្គន់នោះណាស់ ពេលខ្លះមិនឈឺបត់ជើងសោះក៏ទៅ ទៅចុះឡើង ទាល់តែដឹងថានាងឈ្មោះមេត្តា មិនទាន់មានសង្សារ ចាំអង្កាល់ខ្ញុំក៏សារភាពថា ខ្ញុំក៏មិនទាន់មានសង្សារដែរ។
បានប្រមាណមួយខែក្រោយមក ពួកយើងក៏ព្រមស្រលាញ់គ្នា ហើយណាត់គ្នាទៅមើលកុនរឿងខ្មោច។ គូស្នេហ៍ខ្ញុំខុសគេ មិនមើលទេរឿងស្នេហា បែរជានាំគ្នាមើលរឿងខ្មោចវិញ។
«អូនអ្ហា៎!» ខ្ញុំហៅនាងបន្ទាប់ពីចេញពីរោងកុន។
«ចា៎!»
«យើងគិតទៅណាទៀត?»
«មិនដឹងទេ! ស្រេចតែបងឯងទៅ!»
«ស្រេចតែបង តិចនាំចូលផ្ទះសំណាក់ឥឡូវ!»
នាងខោកក្បាលខ្ញុំផស «យ៉ាប់!»
ហាហា ខ្ញុំចូលចិត្តនិយាយលេងជាមួយនាងតែអ៊ីចឹង ឡើងនាងដឹងចិត្តខ្ញុំអស់ហើយ ថាខ្ញុំមិនហ៊ានធ្វើអីនាងទេ។ ពួកយើងក៏ជិះម៉ូតូលេងតាមមាត់ទន្លេ ហើយចង្រៃចៃដន្យអី ស្រាប់តែម៉ែនាងឃើញ។ គឺមកដល់ផ្ទះហើយ បានដឹងរឿង។
នាងនិយាយតាមទូរសព្ទ «ម៉ែដឹងរឿងពួកយើងហើយ! ល្ងាចមិញនេះ គាត់ដើរហាត់ប្រាណនៅមាត់ទន្លេ ឃើញយើងជិះម៉ូតូកាត់គាត់…»
«អ៊ីចឹង?» ខ្ញុំតបធម្មតា មិនដឹងថា បើគាត់ដឹងរឿង តើមានរឿងអីឬអត់ទេ។
«គាត់ថា ហាមមិនឱ្យខ្ញុំយកសង្សារក្រ!»
«អ្ហះ?»
«គាត់ថា បើគេស្រលាញ់ពិត គេនឹងចូលដណ្ដឹង មិនមែនបណ្ដើរគ្នា ឱ្យញាតិមិត្តនិន្ទាទេ!»
«ញាតិមិត្តណាអីក៏ទំនេរម៉េះ មិនធ្វើការអីទេអ្ហេះ ចាំតែនិន្ទាគេហ្នឹង?» ខ្ញុំតបបែបលេងសើចទៅនាង។
«បងឯងនេះហ៍ និយាយដូចគ្មានខ្វល់អីសោះ!»
«ហើយមានអីត្រូវខ្វល់? តែបងឆ្ងល់ ម៉េចក៏ម៉ែអូនដឹងថាបងក្រ? អូនប្រាប់គាត់អ្ហ?»
«ទេ! តែឃើញបងជិះម៉ូតូកញ្ចាស់ គាត់ក៏ដឹងខ្លួនឯង!»
ខ្ញុំនៅស្ងៀម នាងក៏ស្រែកឱ្យខ្ញុំ «ម៉េចហើយ? គហើយអ្ហេះ បានបាត់មាត់បាត់ក?»
«មិនមែនទេ តែគ្រាន់តែក្រហ្នឹងខុសដែរ?»
«មិនខុសទេ តែគាត់ខ្លាចចិញ្ចឹមកូនគាត់មិនរស់!»
«កុំភ័យអី បងចិញ្ចឹមអូនរស់ បងធានា!»
«មិនដឹងទេ! តែស្អែកនេះគាត់ឱ្យបងមកជួបគាត់!»
«អ៊ឹះ!»
ម៉ែនាងលក់ចាប់ហួយនៅមុខផ្ទះ ឃើញខ្ញុំទៅដល់ គាត់បញ្ឈរភ្នែកមើលខ្ញុំមួយស្របក់ ទើបដាច់ចិត្តនិយាយ «ឯងធ្វើការអី? ប្រាក់ខែប៉ុន្មាន?»
ឆ្ងល់ដល់ហើយ ឱ្យតែសួរគឺសួរបែបនេះ។ ចង់តមាត់គាត់វិញណាស់ថា តើមនុស្សរាប់អានគ្នាដោយប្រើចិត្ត ឬក៏ប្រើលុយ? តែមិនហ៊ាន ខ្លាចគាត់លែងឱ្យជួបមេត្តា សង្សារជាទីស្រលាញ់របស់ខ្ញុំ។
«ខ្ញុំ… រាល់ថ្ងៃផ្អាកការងារមួយរយៈ តែកាលពីមុន គឺធ្វើបុគ្គលិកស្ម័គ្រចិត្តឱ្យគេច្រើនកន្លែងដែរ…» ខ្ញុំឆ្លើយដោយសុភាពទៅគាត់។
«សរុបមកគ្មានការងារធ្វើ ជាអ្នកក្រ!» គាត់ស្រាប់តែនិយាយបែបនេះ។
«គាត់ក្រ តែស្អាត!» មេត្តា សង្សារខ្ញុំនិយាយតិចៗ ប្រាប់ម៉ែនាង។
«ស្អាតហ្នឹងស៊ីបានហ្អី?» អូយ! ម៉ែសង្សារខ្ញុំកាចដូច… ដូចអ្នកណាអ៊ីចេះ…? អូហ៍ ដូចម៉ែនាងទាវ!
«តែផ្ទះខ្ញុំធូរធារដែរ មិនខ្វះបាយហូបទេ មីង!» ខ្ញុំក៏តមាត់គាត់។
គាត់សម្លក់ខ្ញុំ ហើយសួរថា «ម៉ែឪរកស៊ីអី?»
«ម៉ែរកស៊ីរាប់លុយ ចងការប្រាក់កាក់កបគ្រាន់បើ…»
ឮខ្ញុំនិយាយបែបនេះ គាត់រាងស្រាយទឹកមុខបន្តិច ហើយសួរខ្ញុំបន្ត «ចុះប៉ា?»
«ប៉ាគាត់ធ្វើប៉ូលិស!»
«អ៊ីចឹងអ្ហ? ប៉ូលិសខាងអី?»
«ប៉ូលិសចរាចរណ៍!»
ឮភ្លាម គាត់ភ្ញាក់ក្រញាង ហើយស្រែកខ្លាំងៗ «អញស្អប់បំផុតប៉ូលិសចរាចរណ៍ ធ្វើល្អមិនចេះទេ ឈរចាំតែស្ទាក់ ទារលុយគេ!»
ឮបែបនេះ ខ្ញុំរាងខឹងដែរ ក៏តភ្លាម «មីង ប៉ូលិសចរាចរណ៍មានល្អមានអាក្រក់! ប៉ាខ្ញុំគាត់ជួយសម្រួលចរាចរណ៍គេហត់ណាស់ មិនមែនដូចអ្នកខ្លះ ចាំតែស្ទាក់ទារលុយគេចាយនោះទេ!»
«បង កុំតមាត់គាត់អ៊ីចឹង ប្រយ័ត្នគាត់…»
មេត្តា មិនទាន់និយាយផុតពីមាត់ផង ម្ដាយនាងក៏ថា «មិនអីទេ អញជាមនុស្សដឹងខុសដឹងត្រូវ ហើយបើប៉ាឯងនេះជាប៉ូលិសល្អមែន អញពេញចិត្តនឹងលើកកូនអញឱ្យជាកូនប្រសាគាត់!»
ខ្ញុំនិងមេត្តា ឮហើយ ញញឹមដាក់គ្នា តែគាត់ក៏និយាយទៀតថា «កុំអាលអរ ការគង់តែបានការទេ បើស្នេហាពួកឯងស្មោះ តែអញមិនលើកកូនឱ្យឯងទទេៗទេ គឺត្រូវតែចូលដណ្ដឹង មានលុយថ្លៃទឹកដោះត្រឹមត្រូវ ឮទេ?»
ពេលចេញពីជួបអនាគតម្ដាយក្មេកហើយ ខ្ញុំព្រួយរហូត មិនដឹងរកលុយឯណាទៅដណ្ដឹងមេត្តាទេ។ មកដល់ផ្ទះក៏ប្រាប់រឿងនេះដល់ម៉ែខ្ញុំ ស្រាប់តែ «ចង់បានប្រពន្ធផង អាក្លឹង! អញគ្មានលុយទៅដណ្ដឹងឱ្យទេ បើឯងគ្មានការងារចិញ្ចឹមកូនគេផងនោះ!»
នៅផ្ទះ ខ្ញុំឈ្មោះអាក្លឹង។ ខ្ញុំដកដង្ហើមធំ ដើរចេញពីម៉ែ ទៅដេកគិត គិតៗ ក៏នឹកឃើញ «ដេញតុងទីនដណ្ដឹងប្រពន្ធ»
ខ្ញុំរត់ទៅនិយាយនឹងម៉ែខ្ញុំ «ម៉ែ! កាលណាចាប់ផ្ដើមក្បាលតុងទីនថ្មី ខ្ញុំចូលលេងដែរ ហើយចាំខ្ញុំរកការងារធ្វើ បានប្រាក់ខែមកបង់!»
ម៉ែខ្ញុំ បើកភ្នែកមើលមុខខ្ញុំ និយាយអីលែងចេញ ហេហេ។
បានប្រមាណមួយខែក្រោយមក ពួកយើងក៏ព្រមស្រលាញ់គ្នា ហើយណាត់គ្នាទៅមើលកុនរឿងខ្មោច។ គូស្នេហ៍ខ្ញុំខុសគេ មិនមើលទេរឿងស្នេហា បែរជានាំគ្នាមើលរឿងខ្មោចវិញ។
«អូនអ្ហា៎!» ខ្ញុំហៅនាងបន្ទាប់ពីចេញពីរោងកុន។
«ចា៎!»
«យើងគិតទៅណាទៀត?»
«មិនដឹងទេ! ស្រេចតែបងឯងទៅ!»
«ស្រេចតែបង តិចនាំចូលផ្ទះសំណាក់ឥឡូវ!»
នាងខោកក្បាលខ្ញុំផស «យ៉ាប់!»
ហាហា ខ្ញុំចូលចិត្តនិយាយលេងជាមួយនាងតែអ៊ីចឹង ឡើងនាងដឹងចិត្តខ្ញុំអស់ហើយ ថាខ្ញុំមិនហ៊ានធ្វើអីនាងទេ។ ពួកយើងក៏ជិះម៉ូតូលេងតាមមាត់ទន្លេ ហើយចង្រៃចៃដន្យអី ស្រាប់តែម៉ែនាងឃើញ។ គឺមកដល់ផ្ទះហើយ បានដឹងរឿង។
នាងនិយាយតាមទូរសព្ទ «ម៉ែដឹងរឿងពួកយើងហើយ! ល្ងាចមិញនេះ គាត់ដើរហាត់ប្រាណនៅមាត់ទន្លេ ឃើញយើងជិះម៉ូតូកាត់គាត់…»
«អ៊ីចឹង?» ខ្ញុំតបធម្មតា មិនដឹងថា បើគាត់ដឹងរឿង តើមានរឿងអីឬអត់ទេ។
«គាត់ថា ហាមមិនឱ្យខ្ញុំយកសង្សារក្រ!»
«អ្ហះ?»
«គាត់ថា បើគេស្រលាញ់ពិត គេនឹងចូលដណ្ដឹង មិនមែនបណ្ដើរគ្នា ឱ្យញាតិមិត្តនិន្ទាទេ!»
«ញាតិមិត្តណាអីក៏ទំនេរម៉េះ មិនធ្វើការអីទេអ្ហេះ ចាំតែនិន្ទាគេហ្នឹង?» ខ្ញុំតបបែបលេងសើចទៅនាង។
«បងឯងនេះហ៍ និយាយដូចគ្មានខ្វល់អីសោះ!»
«ហើយមានអីត្រូវខ្វល់? តែបងឆ្ងល់ ម៉េចក៏ម៉ែអូនដឹងថាបងក្រ? អូនប្រាប់គាត់អ្ហ?»
«ទេ! តែឃើញបងជិះម៉ូតូកញ្ចាស់ គាត់ក៏ដឹងខ្លួនឯង!»
ខ្ញុំនៅស្ងៀម នាងក៏ស្រែកឱ្យខ្ញុំ «ម៉េចហើយ? គហើយអ្ហេះ បានបាត់មាត់បាត់ក?»
«មិនមែនទេ តែគ្រាន់តែក្រហ្នឹងខុសដែរ?»
«មិនខុសទេ តែគាត់ខ្លាចចិញ្ចឹមកូនគាត់មិនរស់!»
«កុំភ័យអី បងចិញ្ចឹមអូនរស់ បងធានា!»
«មិនដឹងទេ! តែស្អែកនេះគាត់ឱ្យបងមកជួបគាត់!»
«អ៊ឹះ!»
ម៉ែនាងលក់ចាប់ហួយនៅមុខផ្ទះ ឃើញខ្ញុំទៅដល់ គាត់បញ្ឈរភ្នែកមើលខ្ញុំមួយស្របក់ ទើបដាច់ចិត្តនិយាយ «ឯងធ្វើការអី? ប្រាក់ខែប៉ុន្មាន?»
ឆ្ងល់ដល់ហើយ ឱ្យតែសួរគឺសួរបែបនេះ។ ចង់តមាត់គាត់វិញណាស់ថា តើមនុស្សរាប់អានគ្នាដោយប្រើចិត្ត ឬក៏ប្រើលុយ? តែមិនហ៊ាន ខ្លាចគាត់លែងឱ្យជួបមេត្តា សង្សារជាទីស្រលាញ់របស់ខ្ញុំ។
«ខ្ញុំ… រាល់ថ្ងៃផ្អាកការងារមួយរយៈ តែកាលពីមុន គឺធ្វើបុគ្គលិកស្ម័គ្រចិត្តឱ្យគេច្រើនកន្លែងដែរ…» ខ្ញុំឆ្លើយដោយសុភាពទៅគាត់។
«សរុបមកគ្មានការងារធ្វើ ជាអ្នកក្រ!» គាត់ស្រាប់តែនិយាយបែបនេះ។
«គាត់ក្រ តែស្អាត!» មេត្តា សង្សារខ្ញុំនិយាយតិចៗ ប្រាប់ម៉ែនាង។
«ស្អាតហ្នឹងស៊ីបានហ្អី?» អូយ! ម៉ែសង្សារខ្ញុំកាចដូច… ដូចអ្នកណាអ៊ីចេះ…? អូហ៍ ដូចម៉ែនាងទាវ!
«តែផ្ទះខ្ញុំធូរធារដែរ មិនខ្វះបាយហូបទេ មីង!» ខ្ញុំក៏តមាត់គាត់។
គាត់សម្លក់ខ្ញុំ ហើយសួរថា «ម៉ែឪរកស៊ីអី?»
«ម៉ែរកស៊ីរាប់លុយ ចងការប្រាក់កាក់កបគ្រាន់បើ…»
ឮខ្ញុំនិយាយបែបនេះ គាត់រាងស្រាយទឹកមុខបន្តិច ហើយសួរខ្ញុំបន្ត «ចុះប៉ា?»
«ប៉ាគាត់ធ្វើប៉ូលិស!»
«អ៊ីចឹងអ្ហ? ប៉ូលិសខាងអី?»
«ប៉ូលិសចរាចរណ៍!»
ឮភ្លាម គាត់ភ្ញាក់ក្រញាង ហើយស្រែកខ្លាំងៗ «អញស្អប់បំផុតប៉ូលិសចរាចរណ៍ ធ្វើល្អមិនចេះទេ ឈរចាំតែស្ទាក់ ទារលុយគេ!»
ឮបែបនេះ ខ្ញុំរាងខឹងដែរ ក៏តភ្លាម «មីង ប៉ូលិសចរាចរណ៍មានល្អមានអាក្រក់! ប៉ាខ្ញុំគាត់ជួយសម្រួលចរាចរណ៍គេហត់ណាស់ មិនមែនដូចអ្នកខ្លះ ចាំតែស្ទាក់ទារលុយគេចាយនោះទេ!»
«បង កុំតមាត់គាត់អ៊ីចឹង ប្រយ័ត្នគាត់…»
មេត្តា មិនទាន់និយាយផុតពីមាត់ផង ម្ដាយនាងក៏ថា «មិនអីទេ អញជាមនុស្សដឹងខុសដឹងត្រូវ ហើយបើប៉ាឯងនេះជាប៉ូលិសល្អមែន អញពេញចិត្តនឹងលើកកូនអញឱ្យជាកូនប្រសាគាត់!»
ខ្ញុំនិងមេត្តា ឮហើយ ញញឹមដាក់គ្នា តែគាត់ក៏និយាយទៀតថា «កុំអាលអរ ការគង់តែបានការទេ បើស្នេហាពួកឯងស្មោះ តែអញមិនលើកកូនឱ្យឯងទទេៗទេ គឺត្រូវតែចូលដណ្ដឹង មានលុយថ្លៃទឹកដោះត្រឹមត្រូវ ឮទេ?»
ពេលចេញពីជួបអនាគតម្ដាយក្មេកហើយ ខ្ញុំព្រួយរហូត មិនដឹងរកលុយឯណាទៅដណ្ដឹងមេត្តាទេ។ មកដល់ផ្ទះក៏ប្រាប់រឿងនេះដល់ម៉ែខ្ញុំ ស្រាប់តែ «ចង់បានប្រពន្ធផង អាក្លឹង! អញគ្មានលុយទៅដណ្ដឹងឱ្យទេ បើឯងគ្មានការងារចិញ្ចឹមកូនគេផងនោះ!»
នៅផ្ទះ ខ្ញុំឈ្មោះអាក្លឹង។ ខ្ញុំដកដង្ហើមធំ ដើរចេញពីម៉ែ ទៅដេកគិត គិតៗ ក៏នឹកឃើញ «ដេញតុងទីនដណ្ដឹងប្រពន្ធ»
ខ្ញុំរត់ទៅនិយាយនឹងម៉ែខ្ញុំ «ម៉ែ! កាលណាចាប់ផ្ដើមក្បាលតុងទីនថ្មី ខ្ញុំចូលលេងដែរ ហើយចាំខ្ញុំរកការងារធ្វើ បានប្រាក់ខែមកបង់!»
ម៉ែខ្ញុំ បើកភ្នែកមើលមុខខ្ញុំ និយាយអីលែងចេញ ហេហេ។
បន្ទាប់មកខ្ញុំក៏ដើរដាក់ពាក្យធ្វើការ ហើយសម្ភាសជាប់មួយកន្លែង បានប្រាក់ខែក្បែរ១០០ដុល្លារ ធ្វើការមួយថ្ងៃ៨ម៉ោង ដឹងការងារអីទេ គឺអ្នករត់តុនៅសណ្ឋាគារ។ បរិញ្ញាខ្ញុំដូចជាមិនបានការសោះ តែបានរូបសង្ហារពីកំណើត ទើបគេព្រមទទួលខ្ញុំ។
បន្តទៀត ជឿថាមិនបាច់ប្រាប់ក៏ដឹង គឺខ្ញុំដេញតុងទីនដណ្ដឹងមេត្តា រៀបការផ្អើលអស់មួយភូមិ។ អ្វីដែលខ្ញុំសប្បាយចិត្តជាងគេ គឺពេលបានប្រពន្ធនេះហើយ ព្រោះថ្ងៃក្រោយមានមនុស្សម្នាក់ ជាកម្លាំងចិត្តខ្ញុំ ទោះធ្វើការអីក៏ដោយ ឱ្យតែខ្ញុំអាចចិញ្ចឹមប្រពន្ធខ្ញុំរស់ ប៉ុន្តែប្រពន្ធខ្ញុំនាងមិនមែនគល់ឈើ ដើរទៅណាមិនរួចឯណា នាងក៏ទៅធ្វើការដែរ គឺពួកយើងខិតខំរកលុយ សន្សំសំចៃធ្វើឱ្យម៉ែឪទាំងសងខាងអាណិត ហើយជីវិតពួកយើងក៏មានសុភមង្គល ព្រោះគ្មានអ្វីល្អជាងប្ដីប្រពន្ធចេះស្រលាញ់គ្នាទេ ជឿខ្ញុំទៅ!
បន្តទៀត ជឿថាមិនបាច់ប្រាប់ក៏ដឹង គឺខ្ញុំដេញតុងទីនដណ្ដឹងមេត្តា រៀបការផ្អើលអស់មួយភូមិ។ អ្វីដែលខ្ញុំសប្បាយចិត្តជាងគេ គឺពេលបានប្រពន្ធនេះហើយ ព្រោះថ្ងៃក្រោយមានមនុស្សម្នាក់ ជាកម្លាំងចិត្តខ្ញុំ ទោះធ្វើការអីក៏ដោយ ឱ្យតែខ្ញុំអាចចិញ្ចឹមប្រពន្ធខ្ញុំរស់ ប៉ុន្តែប្រពន្ធខ្ញុំនាងមិនមែនគល់ឈើ ដើរទៅណាមិនរួចឯណា នាងក៏ទៅធ្វើការដែរ គឺពួកយើងខិតខំរកលុយ សន្សំសំចៃធ្វើឱ្យម៉ែឪទាំងសងខាងអាណិត ហើយជីវិតពួកយើងក៏មានសុភមង្គល ព្រោះគ្មានអ្វីល្អជាងប្ដីប្រពន្ធចេះស្រលាញ់គ្នាទេ ជឿខ្ញុំទៅ!
ដោយ៖ សុខ ចាន់ផល
