ពលការិនីខ្មែរម្នាក់ដែល ទៅធ្វើការតាមផ្ទះនៅ ម៉ាឡេស៊ីក្លាយជាស្ត្រីពិការ
ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ៖
ស្ត្រីខ្មែរទៅធ្វើការងារជាអ្នកបម្រើតាមផ្ទះនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី
មួយចំនួនបានសមប្រកបតែមួយចំនួន គឺមិនដូច្នោះឡើយ ។
ស្ត្រីវ័យក្មេងមួយចំនួនដែលចាកចេញពីស្រុកកំណើតដោយកម្លាំងពលំ
មាំមួន ភាគច្រើនត្រឡប់មកវិញដោយមានជំងឺជាប់ខ្លួនទាំងផ្លូវកាយ
ផ្លូវចិត្ត ឬឈានដល់ពិការក៏មាន ។
នាងឈ្មោះ ទូច ណៃ
ដែលពេលនេះនាងមានអាយុ២៧ឆ្នាំហើយ រស់នៅក្នុងភូមិត្រពាំងក្របៅ
ឃុំខ្លុងពពក ក្នុងស្រុកទឹកផុស ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ។
នាងរំលឹកដោយសំឡេងតិចៗល្វើយៗថា ភ្នែកនាងពិការដោយសារ
ទារុណកម្មនៅពេលនាងធ្វើជាអ្នកបម្រើតាមផ្ទះ
នៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។ ស្របគ្នានេះ
ត្រចៀករបស់នាងម្ខាងក៏ពិការស្ដាប់លែងឮ។ លើសពីនេះ
សតិរបស់នាងក៏មិនប្រក្រតីភ្លេចមុខភ្លេចក្រោយ ។
កាលពី៤ឆ្នាំមុន
នាងគឺសិស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមសិស្សជាច្រើនទៀតនៅក្នុងវគ្គបណ្ដុះ
បណ្ដាលជំនាញធ្វើជាជំនួយការមេផ្ទះដែលនឹងត្រូវបញ្ជូនទៅធ្វើការ
នៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ដោយក្រុមហ៊ុននាំពលករទៅម៉ាឡេស៊ី ឈ្មោះ
យូម៉ែន រីសស់ (Human resource)។
នាងបានចាកចេញពីភូមិកំណើត គឺឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្រួសារ និងកូនប្រុសដែលទើបមានអាយុ ២ឆ្នាំ។ នោះក៏ដោយសារនាងចង់បានប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាព ម្យ៉ាងចង់ផ្គាប់ចិត្តម្ដាយក្មេក ដែលតែងប្រាថ្នាអោយនាងមានប្រាក់ចំណូលច្រើន។
នាងបានចាកចេញពីភូមិកំណើត គឺឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្រួសារ និងកូនប្រុសដែលទើបមានអាយុ ២ឆ្នាំ។ នោះក៏ដោយសារនាងចង់បានប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាព ម្យ៉ាងចង់ផ្គាប់ចិត្តម្ដាយក្មេក ដែលតែងប្រាថ្នាអោយនាងមានប្រាក់ចំណូលច្រើន។
នៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី
នាងបានទៅធ្វើការនៅក្នុងគ្រួសារ មួយជាប់សែស្រឡាបចិន
ដែលនាងតែងសង្ឃឹមថា
គឺជាទ្រនំទី២របស់នាងអាចនឹងអោយនាងមានសេចក្ដីសុខ
និងឈានទៅសម្រេចគោលដៅដែលចង់បាន
គឺប្រាក់ចំណូលបន្ថែមបំពេញភាពខ្វះខាតក្នុងគ្រួសារ។ ផ្ទុយទៅវិញ
ទីនោះហើយដែលផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់នាង
អោយកាន់តែដុនដាបជាងពេលនាងរស់នៅក្នុងស្រុកកំណើតទៅទៀត។
ទូច ណៃ ត្រូវធ្វើការសព្វបែបយ៉ាងក្នុងផ្ទះ
ត្រូវថែទាំក្មេងតូចៗ និងស្ត្រីចំណាស់ម្នាក់។ ជាញឹកញាប់
ពេលយប់ដែលនាងត្រូវសម្រាក
បែរជាត្រូវអង្គុយពេញមួយយប់នៅពេលស្ត្រីជាម្ចាស់ផ្ទះប្រើអោយ
នាងច្របាច់គក់ ដើម្បីអោយគាត់បានសម្រាន្តលង់លក់ទៅវិញ ។
ក្នុងពេលដែលម្ចាស់ផ្ទះមានបញ្ហាផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច នាងត្រូវចេញទៅរើសសម្ភារដែលអ្នកនៅក្នុងភូមិផងរបងជាមួយលែង ប្រើប្រាស់នោះ យកទៅអោយម្ចាស់ផ្ទះទុកលក់ដូរបន្ថែមទៀត។ ដើររើសអេតចាយកណ្ដាលយប់ នាងតែងភ័យខ្លាចគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗដែលអាចកើតឡើងចំពោះស្ត្រីទន់ ខ្សោយដូចរូបនាង។នៅពេលមានបញ្ហាណាមួយក្នុងផ្ទះ អ្នកដែលត្រូវរងគ្រោះមុនគេ គឺរូបនាង ដោយមានចាប់តាំងពីការគំហក ជេរប្រមាថ រហូតដល់ការវាយដំធ្វើទារុណកម្មធ្ងន់ធ្ងរ ។
ក្នុងពេលដែលម្ចាស់ផ្ទះមានបញ្ហាផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច នាងត្រូវចេញទៅរើសសម្ភារដែលអ្នកនៅក្នុងភូមិផងរបងជាមួយលែង ប្រើប្រាស់នោះ យកទៅអោយម្ចាស់ផ្ទះទុកលក់ដូរបន្ថែមទៀត។ ដើររើសអេតចាយកណ្ដាលយប់ នាងតែងភ័យខ្លាចគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗដែលអាចកើតឡើងចំពោះស្ត្រីទន់ ខ្សោយដូចរូបនាង។នៅពេលមានបញ្ហាណាមួយក្នុងផ្ទះ អ្នកដែលត្រូវរងគ្រោះមុនគេ គឺរូបនាង ដោយមានចាប់តាំងពីការគំហក ជេរប្រមាថ រហូតដល់ការវាយដំធ្វើទារុណកម្មធ្ងន់ធ្ងរ ។
ទុក្ខសោករបស់ ទូច ណៃ
ត្រូវកប់លាក់ទុកនៅក្នុងផ្ទះដែលនាងទៅបម្រើការអោយនោះ
មិនដែលត្រូវទម្លាយអោយអ្នកណាដឹងឡើយ
ព្រោះសេរីភាពក្នុងការនិយាយស្ដីក៏ត្រូវថៅកែហាមឃាត់។
កិច្ចសន្យារបស់នាងត្រូវបញ្ចប់នៅពេលនាងធ្វើការបាន ២ឆ្នាំ
ប៉ុន្តែនាងមិនអាចត្រឡប់មកវិញឡើយ
ដោយថៅកែមិនបានរៀបចំអោយនាងមកវិញទេ
គឺនាងត្រូវបន្តនៅផ្ទះនោះរយៈពេល ២ឆ្នាំទៀត។
នាងត្រូវអនុញ្ញាតអោយមកវិញនៅពេលភ្នែកចាប់ផ្ដើមងងឹត
ឯត្រចៀកក៏ស្ដាប់លែងច្បាស់ និងមិនអាចដឹងខុសត្រូវដូចមុនទៀត។
នាង ទូច ណៃ
បានមកដល់ស្រុកខ្មែរវិញដោយពុំមានប្រាក់កាសជាប់ខ្លួន
ដូចក្ដីស្រមៃរបស់នាងកាលពីមុនពេលនាងចាកចេញពីស្រុកកំណើត ឡើយ។
ស្ថានភាពរបស់ នាង ទូច ណៃ
ត្រូវអ្នកភូមិដឹងស្ទើរគ្រប់គ្នា
ដ្បិតនាងមានស្មារតីធម្មតានៅមុនពេលប្រទេសម៉ាឡេស៊ី
មិនមែនមិនសូវដឹងខុសត្រូវដូចពេលនេះឡើយ។
ទាក់ទិននឹងពលករខ្មែរទៅធ្វើការងារតាម
ផ្ទះនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី នេះ
ស្ទើររៀងរាល់ថ្ងៃតែងមានក្រុមគ្រួសារដាក់ពាក្យបណ្ដឹងទៅអង្គការ
មិនមែនរដ្ឋាភិបាល អោយជួយតាមរកកូនចៅ ឬសាច់ញាតិ
និងធ្វើយ៉ាងណាអោយពួកគេបានវិលមកស្រុកកំណើតវិញ
បន្ទាប់ពីចប់កិច្ចសន្យាការងារជាច្រើនឆ្នាំ
ហើយនៅតែមិនទាន់វិលមកវិញ។
គិតមកដល់ពេលនេះ គឺមានរយៈពេលជាង
៣ឆ្នាំហើយដែលរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា
ប្រកាសផ្អាកនាំពលការិនីទៅធ្វើការតាមផ្ទះនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី
បន្ទាប់ពីកើតមានបញ្ហាជាច្រើននៅក្នុងផ្នែកនេះ
ដោយរួមទាំងការរំលោភបំពានសិទ្ធិពួកគេធ្ងន់ធ្ងរ
ទាំងមុនពេលបញ្ជូន ពេលទៅធ្វើការ និងក្រោយពេលត្រឡប់មកវិញ។
គម្រោងនាំស្ត្រីធ្វើការងារតាមផ្ទះទៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី
ត្រូវអះអាងថា
អាចនឹងចាប់ផ្ដើមឡើងវិញនៅពេលភាគីទាំង២អាចព្រមព្រៀងគ្នា
ក្នុងបទដ្ឋានច្បាប់ការពារក្រុមស្ត្រីទាំងនោះពីការរំលោភបំពាន
ទាំងឡាយ ៕
- ____________________
- ប្រភពពីនគរវត្ត
