វិភាគ ៖ គ្មានអ្វីអាចតដៃបាន!
រាជរដ្ឋាភិបាលអាណត្តិទី ៥ ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើង ហើយមានដំណើរការទៅបានយ៉ាងណានោះប្រជារាស្ត្រខ្មែរបាន និងកំពុងតែសម្លឹងមើលថា រដ្ឋមន្ត្រីដែលធ្វើការផ្លាស់ប្តូរក្រសួងគ្នាកាន់កាប់របៀបវិលជុំ ក៏ជាសញ្ញាមួយបង្ហាញឱ្យឃើញថាមនុស្សជារដ្ឋមន្ត្រីមុខដដែលៗគ្រាន់តែធ្វើការប្តូរផ្លាស់ក្រសួង ។ ក៏ប៉ុន្តែមានរដ្ឋមន្ត្រីថ្មីចំនួនបីក្រសួង ក្នុងនោះមាន ក្រសួងកសិកម្មរុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរលោក ចន្ទ សារុន ចេញ និងជំនួសដោយលោក អ៊ុក រ៉ាប៊ុន ។
ពេលនេះលោកអ៊ុក រ៉ាប៊ុន ជារដ្ឋមន្ត្រីថ្មីពិតជាក្តាប់ពុំបាននូវសភាពការណ៍បទល្មើសព្រៃឈើ បទល្មើសនេសាទ និងសកម្មភាពជួញដូរសត្វព្រៃ ព្រមទាំងផ្ទៃដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច ដែលមានកិច្ចសន្យារហូតទៅដល់ ៩៩ឆ្នាំ ដែលមានម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុកភាគច្រើននិយាយភាសាខ្មែរ្មមិនច្បាស់ដែលហៅថា ប៉ៃឡាំៗ បានកំពុងតែធ្វើសកម្មភាពកាប់ឈើ និងរុករករ៉ែដោយខុសច្បាប់នៅភាគឥសាន្តប្រទេសកម្ពុជានោះឡើយ ។
ដោយឡែកអគ្គនាយកដ្ឋានរដ្ឋបាលជលផល និងអគ្គនាយកដ្ឋានរដ្ឋបាលព្រៃឈើ ប្រធានបានក្លាយទៅជាប្រតិភូរាជរដ្ឋាភិបាលដែលអាចទទួលបញ្ជាផ្ទាល់ពីនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងរដ្ឋមន្ត្រី ដែលហៅថា ជាខ្សែទទឹង និងខ្សែបណ្តោយ ។ ការបង្កើតឱ្យមានខ្សែទទឹង និងបណ្តោយនេះបណ្តាលមកពីអ្វី គឺភាពពុំទុកចិត្តទី១, ទី២ គឺងាយនឹងបញ្ជាឱ្យធ្វើតាម ។ អគ្គនាយកទាំងពីរនេះអាចនឹងធ្វើឱ្យ លោក អ៊ុក រ៉ាប៊ុន មានការលំបាកក្នុងការអនុវត្តន៍ច្បាប់ ស្តីពីព្រៃឈើ និងច្បាប់ស្តីពីជលផល ។ ជាក់ស្តែងរដូវបិទការនេសាទ ក៏នូវតែមានក្រុមឈ្មួញល្មើសច្បាប់ធ្វើការនេសាទដោយប្រើឧបករណ៍ល្មើសច្បាប់ដែលមន្ត្រីថ្នាក់សង្កាត់ ខណ្ឌ និងតំបន់មិនមានចេតនាបង្ក្រាប បែរជារួមគំនិត បើកដៃឱ្យមានការនេសាទ ដើម្បីទទួលយកមកវិញនូវប្រាក់សំណូកដើម្បីផលប្រយោជន៍បុគ្គលបក្ខពួក និងក្រុមគ្រួសារ ។ ចំណែកឯសកម្មភាពកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើជ្រកក្រោមស្លាកដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចក៏បានកំពុងតែកាប់ និងដឹកជញ្ជូនឈើគ្រញូង ឈើប្រណីតនានាជារៀងរាល់ថ្ងៃផងដែរ ។ការបង្កើតឱ្យមានខ្សែទទឹងដោយអគ្គនាយក ទទួលបញ្ជាផ្ទាល់ពីនាយករដ្ឋមន្ត្រីនេះហើយ គឺជាឆ្អឹងទទឹង.ក រដ្ឋមន្ត្រី តើរដ្ឋមន្ត្រីមានអំណាចគ្រប់គ្រងបានពេញលេញឬទេ ។ ទោះបីជារដ្ឋមន្ត្រីស្នើសុំយោបល់ទៅនាយក រដ្ឋមន្ត្រី ដើម្បីអនុវត្តន៍ច្បាប់ពេលនោះនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានសម្រេចយល់ព្រមតាមរដ្ឋមន្ត្រី ។
បន្ទាប់មកលោកនាយក រដ្ឋមន្ត្រីដាក់បញ្ជាទៅអគ្គនាយកជាប្រតិភូរាជរដ្ឋាភិបាលទទួលបន្ទុករដ្ឋបាលជលផល ឬក៏រដ្ឋបាលព្រៃឈើឱ្យធ្វើ សកម្មភាពផ្ទុយពីសេចក្តីស្នើសុំរបស់រដ្ឋមន្ត្រី រីឯបទបញ្ជារបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រីពិតជាមានប្រសិទ្ធភាពជាងរដ្ឋមន្ត្រី ពេលនោះហើយដែលធ្វើឱ្យតម្លៃ និងអំណាចរបស់រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្មក្លាយទៅជាគ្មានន័យចំពោះលោក ណៅ ធួក និងលោក ឆេង គឹមស៊ុន។
រាជរដ្ឋាភិបាលមានក្រសួងមានអគ្គនាយកដ្ឋាន និងនាយកដ្ឋានមានរហូតទៅដល់មន្ទីរតាម បណ្តាខេត្ត និងមន្ត្រីជំនាញរាប់ពាន់នាក់ក្នុងមួយក្រសួងៗ ។ ដោយសារតែភាពពុំទុកចិត្តមន្ត្រីថ្នាក់ក្រោមរបស់ខ្លួន នោះប្រមុខរាជរដ្ឋាភិបាលបានបង្កើតគណៈកម្មាធិការជាតិ ព្រមទាំងអាជ្ញាធរជាតិបន្ថែមទៀត ។ ជាក់ស្តែងដូចជា គណៈកម្មការជាតិ និងអាជ្ញាធរជាតិដោះស្រាយវិវាទដីធ្លីជាដើម ជាស្ថាប័នធ្វើការពីលើក្រសួងដែនដីនគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ តែទំនាស់វិវាទដីធ្លីកាន់តែកើតមានច្រើនឡើងៗនៅទូទាំងប្រទេសដោយសារតែអ្នកមានអំណាចបុណ្យ សក្តិលុយកាក់ធ្វើការរំលោភយក ហើយមិនមាននីតិវិធី និងដំណោះស្រាយណាមួយសមរម្យនៅឡើយ ។
ការបង្កើតឱ្យមានក្រសួងជំនាញរួចហើយបង្កើតគណៈកម្មាធិការ និងអាជ្ញាធរជាតិ គឺជាការធ្វើឱ្យមានការចំណាយថវិកាជាតិកាន់តែច្រើន ហើយពុំទទួលបានផលជាវិជ្ជមាននោះទេ និងការបង្កើតឱ្យមានប្រតិភូរាជរដ្ឋាភិបាលនោះ គឺជាការទាមទារគ្រប់គ្រងបង្កើតអំណាចងាយស្រួលក្នុងការបញ្ជាដោយផ្ទាល់ គឺដើម្បីតែផលប្រយោជន៍បុគ្គល បក្ខពួក និងក្រុមគ្រួសារតែប៉ុណ្ណោះ៕
ប្រភពពី Free Press Magazine
